تعيين ميزان دی‌اتیل‌هگزیل فتالئات (DEHP) موجود در وسايل مورد استفاده در همودياليز

نویسندگان

  • Mitra Mahdavi mazdeh دانشگاه علوم پزشکی تهران- گروه داخلی- عضو هيئت علمی
  • Gholam Reza Jahed Khaniki دانشگاه علوم پزشکی تهران- گروه آموزشی مهندسی بهداشت محيط- عضو هيئت علمی
  • Masood Yunesian دانشگاه علوم پزشکی تهران- پژوهشکده تحقيقات محيط زيست- عضو هيئت علمی
  • Hamid Rajlani پزشک مرکز مديريت پيوند و بيماري‌های خاص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي
  • Shahrokh Nazmara دانشگاه علوم پزشکی تهران- گروه آموزشی مهندسی بهداشت محيط- کارشناس ارشد
  • SeyedAhmad SeyedAlinaghi دانشگاه علوم پزشکی تهران- پزشک پژوهشگر مرکز تحقيقات ايدز ايران
  • Noushin Rastkari دانشگاه علوم پزشکی تهران- پژوهشکده تحقيقات محيط زيست- عضو هيئت علمی
  • Hossain Jabbari دانشگاه علوم پزشکی تهران- پژوهشکده تحقيقات محيط زيست- عضو هيئت علمی
  • Mostafa Hosseini دانشگاه علوم پزشکی تهران- گروه آمار و اپیدمیولوژی- استاد
  • Simin Naseri دانشگاه علوم پزشکی تهران- گروه آموزشی مهندسی بهداشت محيط- عضو هيئت علمی

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v7i2.98

کلمات کلیدی:

دی‌اتیل‌هگزیل فتالئات، وسایل، همودیالیز

چکیده

مقدمه: فتالئات‌ها در وسايل مورد استفاده در پزشكي ازقبیل فيلترها و لوله‎هاي رابط دياليزي يافت مي‎شوند. شواهد علمي بيانگر خطرات بهداشتي ناشي از مواجهه انسان با فتالئات‎ها هستند. در اين مطالعه ميزان دی‌اتیل‌هگزیل فتالئات (DEHP) موجود در وسايل مورد استفاده در همودیالیز (ساخت ایران) اندازه‌گیری شده است.

مواد و روش‌ها: 10 نمونه لولة رابط مخصوص همودياليز ساخت ايران (5 نمونه مربوط‌به شركت ساخت وسايل پزشكي (سوپا) و 5 نمونه مربوط‌به سازمان تداركات پزشكي هلال‌‌‌احمر) به‌طورتصادفي انتخاب شدند. ميزان  DEHPموجود در هر نمونه لوله رابط به‌روش Gas chromatography - Mass spectrometry (GC-MS) اندازه‌گيري و ثبت شد. نتايج به‌دست‌آمده از هر 5 نمونه درمورد هر شرکت به‌صورت جداگانه باهم جمع و ميانگين غلظت DEHP موجود در هر نوع لوله رابط بر‌حسب میلی‌گرم در میلی‌لیتر گزارش گردید.

نتایج: میانگین غلظت DEHP درمورد لوله‌های ساخت شرکت سوپا و هلال‌احمر به‌ترتیب 11/0 ± 36/1 و 11/0 ± 97/0 میلی‌گرم در میلی‌لیتر بودند. حداکثر و حداقل غلظت DEHP درمورد لوله‌های ساخت شرکت سوپا به‌ترتیب 47/1 و 21/1 میلی‌گرم در میلی‌لیتر و درمورد سازمان تداركات پزشكي هلال‌احمر به‌ترتیب 13/1 و 83/0 میلی‌گرم در میلی‌لیتر بودند.

نتیجه‌گیری: می‌توان با جايگزين‎‌کردن محصولات پزشکی با مواد فاقد فتالئات يا فتالئات كمتر، مواجهه بيماران با فتالئات‌ها را کاهش داد

مراجع

Tickner JA, Schettler T, Guidotti T, McCally M, Rossi M. Health risks posed by use of Di-2-ethylhexyl phthalate (DEHP) in PVC medical devices: a critical review. Am J Ind Med 2001;39(1):100-11.

Kim JH, Yun J, Sohng JK, Cha JM, Choi BC, Jeon HJ, et al. Di(2-ethylhexyl) phthalate leached from medical PVC devices serves as a substrate and inhibitor for the P-glycoprotein. Environmental Toxicology and Pharmacology 2007;23(3):272-278.

ATSDR. Toxicological profile for di-n-butyl phthalate, U.S. Department of Health and Human Services, Public Health Service, Agency for Toxic Substances and Disease Registry, Atlanta, GA, 2001.

ATSDR. Toxicological profile for di-n-octylphthalate, U.S. Department of Health and Human Services, Public Health Service, Agency for Toxic Substances and Disease Registry, Atlanta, GA, 1997.

ATSDR. Toxicological profile for diethylphthalate, U.S. Department of Health and Human Services, Public Health Service, Agency for Toxic Substances and Disease Registry, Atlanta, GA, 1995.

Latini G. Monitoring phthalate exposure in humans. Clinica Chimica Acta 2005;361(1-2):20-29.

Latini G, Verrotti A, De Felice C. DI-2-ethylhexyl phthalate and endocrine disruption: a review. Curr Drug Targets Immune Endocr Metabol Disord 2004;4(1):37-40.

Steffan L, Subotic U, Reinicke F, Wischmann H, Brade J. Extraction of di-ethylhexyl-phthalate from perfusion lines of various material, length and brand by lipid emulsions. Journal of Pediatric Gastroenterology and Nutrition 2004;39(4):341-345.

Burke B, Stephes S. Phthalate. University of Minnesota 2001.

Giam CC, Atlas A, Powers JMA, Leonard JE. Handbook of environmental chemistry. Springer Verlag NewYork 1984;3.

Kambia K, Dine T, Azar R, Gressier B, Luyckx M, Brunet C. Comparative study of the leachability of di(2-ethylhexyl) phthalate and tri(2-ethylhexyl) trimellitate from haemodialysis tubing. International Journal of Pharmaceutics 2001;229(1-2):139-146.

Hoenich NA, Levin R, Pearce C. Clinical waste generation from renal units: implications and solutions. Semin Dial 2005; 18(5):396-400.

Faouzi MA, Dine T, Gressier B, Kambia K, Luyckx M, Pagniez D, et al. Exposure of hemodialysis patients to di-2-ethylhexyl phthalate. Int J Pharm 1999;180(1):113-121.

Kang SC, Lee BM. DNA methylation of estrogen receptor α gene by phthalates. Journal of Toxicology and Environmental Health 2005; 68:1995-2003.

Harris CA, Henttu P, Parker MG, Sumpter JP. The estrogenic activity of phthalate esters in vitro. Environmental Health Perspectives 1997;105:802-811.

Arcadi R, Casta C, Imperactor C. National primary drinking water regulations, federal register; part 12, 40 CFR part: 4, US Environmental Protection Agency, Washington, D.C. p.395.

Doull J, Cattley R, Elcombe C, Lake BG, Swenberg J, Wilkinson C, et al. A cancer risk assessment of di(2-ethylhexyl)phthalate: application of the new u.s. epa risk assessment guidelines. Regulatory Toxicology and Pharmacology 1999;29(3):327-357.

Di Gangi J. 1999. phthalates in PVC medical products from 12 countries. Green peace USA. Conobury Villas, London N12PN.http://archive.greenpeace.org/toxics.

Pollack GM, Buchanan JF, Slaughter RL, Kohli RK, Shen DD. Circulating concentrations of di(2-ethylhexyl) phthalate and its de-esterified phthalic acid products following plasticizer exposure in patients receiving hemodialysis. Toxicology and Applied Pharmacology 1985;79(2):257-267.

Ito R, Seshimo F, Haishima Y, Hasegawa C, Isama K, Yagami T, et al. Reducing the migration of di-2-ethylhexyl phthalate from polyvinyl chloride medical devices. International Journal of Pharmaceutics 2005;303(1-2):104-112.

دانلود

چاپ شده

2012-07-03

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده