اثر حفاظتی پالماتین هیدروکلرید بر بهبود حافظه فضایی ، ظرفیت آنتی اکسیدانی و مرگ سلولی ناحیه هیپوکامپ بر اثر ایسکمی جریان مجدد مغزی

چکیده

مقدمه: پالماتین یک پروتوبربرین از گروه آلکالوئیدها است که در مدل‌های حیوانی مختلف، دارای فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی می‌باشد. مطالعات اخیر نشان داده است که پالماتین به‌وسیله اثرات آنتی‌اکسیدانی، از آپوپتوز ناشی از سمیت جنتامایسن در بافت کلیه جلوگیری می‌کند. ایسکمی مغز / رپرفیوژن باعث آسیب غیرقابل برگشت به‌ویژه در ناحیه هیپوکامپ می‌شود. هدف اصلی در این مطالعه ارزيابي تأثیر نوروپروتکتیو ابستاتین بر درمان اختلالات شناختي و مرگ سلولی ناشي از ایسکمی در موش‌هاي صحرايي بود.

مواد و روش‌ها: تعداد 30 موش صحرايی نر نژاد ويستار، به سه گروه تقسیم شدند. 1 -گروه شم، 2-گروه ایسکمی ناشی از انسداد هر دو شریان کاروتید معمولی به مدت 20 دقیقه، 3- گروه تیمار که در آنها تزریق پالماتین با دوز 100 میلی‌گرم/ کیلوگرم وزن بدن درون صفاقی در شروع دوره رپرفيوژن صورت گرفت و مجدداٌ بعد از 24 و 48 ساعت، دوباره تزریق انجام شد. حافظه فضایی توسط ماز آب موریس و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بوسیله روش اسپکتوفتومتری مورد بررسی قرار گرفت و جهت ارزیابی میزان مرگ سلولی نکروزیس، از تکنیک رنگ‌آمیزی کریزل ویوله (نیسل) استفاده شد.

نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که در گروه‌های تیمار شده با پالماتین، میزان یادگیری نسبت‌به گروه ایسکمی مغزی افزایش‌یافته و در آزمون پروب، درصد حضور حیوانات در ربع دایره هدف در گروه‌های تیمار شده با پالماتین به‌طور معناداری از گروه ایسکمی مغزی بیشتر بود که نشان‌دهنده بهبود عملکرد حافظه می‌باشد (05/0>P). همچنین درمان با پالماتین باعث کاهش مالون‌دی الدهید و افزایش سوپر دی اکسیداز مغز شد (05/0>P). به علاوه در گروه ایسکمی مغزی، افزایش مرگ سلولی نکروز در ناحیه CA1 هیپوکامپ مشاهده گردید و تیمار با پالماتین کاهش معناداری در میزان سلول‌های نکروتیک نشان داد (01/0>P).

نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که درمان با پالماتین به‌طور قابل توجهی آسیب ناحیه هیپوکامپ و اختلالات حافظه و یادگیری فضایی ناشی از ایسکمی را بهبود می‌بخشد. به نظر می‌رسد که این اثرات حفاظتی پالماتین از طریق مکانیسم‌های متعددی مانند سرکوب رادیکال‌های آزاد باعث مهار مرگ سلولی نکروزیس و آپوپتوزیس می‌شود.