ساخت و طراحی سامانه دارویی آهسته رهش آسیکلوویر در مقیاس نانو
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v9i4.59کلمات کلیدی:
آسیکلوویر، رهایش کنترل شده، ژل شدن یونی، طراحی آزمایش، کیتوزان، نانوذراتچکیده
مقدمه: تحقیق حاضر بهمنظور توسعه سامانههاي نوین آزادسازي دارو بر پایه نانو ذرات صورت گرفته است.
مواد و روشها: در این تحقیق با استفاده از پلیمر طبیعی کیتوزان، که بهعلت خاصیت زیست سازگاري و زیست تخریبپذیري بالا یکی از مناسبترین مواد براي استفاده در زمینههاي دارورسانی میباشد، نسبتبه تهیه ذرات در مقیاس نانومتر با استفاده از روش ژل شدن یونی اقدام شد. پارامترهای مطالعه شده در تعیین اندازه ذرات با استفاده از روش آماری دی اپتیمال، شامل غلظت دارو، نسبت غلظت کیتوزان به تریپلیفسفات و pH محلول دارو- پلیمر میباشند. جهت تعیین اندازه نانو ذرات حاصله از دستگاه پراکنش نور دینامیک، جهت بررسی شکل نانوذرات از میکروسکوپ الکترونی نگاره، برای بررسی ساختار تشکیلدهنده نانوذرات از طیف سنجی مادون قرمز و برای تعیین مقاومت حرارتی از آنالیز وزنسنجی حرارتی استفاده شد.
نتايج: نانوذره بهینه با مشخصات اندازه ذره 24/3±132 نانومتر، پتانسیل زتای 2/87±32 میکرو ولت، شاخص توزیع اندازه ذرات برابر با 05/0±159/0 و میزان داروی بارگذاری شده 35/4±85 درصد بهدست آمد. همچنین مطالعه رهایش آسیکلوویر در محیط آزمایشگاه میزان 17/81% در طول 48 ساعت را نتیجه داد.
نتیجهگیری: نانوذرات آسیکلوویر تهیه شده در شرایط بهینه با اندازه کوچک و ساختار کروی شکل و همچنین پایداری حرارتی بالا، میتوانند بهعنوان حاملی مناسب برای مصارف دارو رسانی بهکار روند.
مراجع
Emmert DH. Treatment of common cutaneous herpes simplex virus infections. American Family Physician 2000;61:1697-1704.
Wagstaff AJ, Faulds D, Goa KL. Acyclovir: a reappraisal of its antiviral activity. Pharmacokinetics Properties and Therapeutic Efficacy Drugs 1994;47:153-205.
Felt O, Furrer P, Mayer JM, Plazonet B, Buri P, Gurny R. Topical use of chitosan in ophthalmology: tolerance assessment and evaluation of precorneal retention. International Journal of Pharmaceutics 1999;180:185-93.
Calvo P, Remunan-Lopez C, Vila-Jata JL, Alonso MJ. Novel hydrophilic chitosan-polyethylene oxide nanoparticles as protein carriers. Journal of Applied Polymer Science 1997;63:125-132.
Wold S, Sjöström M, Eriksson L. PLS-regression: a basic tool of chemometrics. Chemometrics and Intelligent Laboratory Systems 2001;58:109-130.
Zhang H, Oh M, Allen C, Kumacheva E. Mono disperse chitosan nanoparticles for mucosal drug delivery. Biomacromolecules 2004;5:2461-2468.
Dustgani A, Vasheghani-Farahani E, Imani M. Determination of optimum conditions for production of chitosan nanoparticles. Iranian Journal of Polymer Science and Technology 2007;20:457-464.
Jintapattanakit A, Junyaprasert VB, Mao S, Sitterberg J, Bakowsky U, Kissel T. Perioral delivery of insulin using chitosan derivatives: a comparative study of polyelectrolyte nanocomplexes and nanoparticles. International Journal of Pharmaceutics 2007;9:240-342.
Katas H, Alpar HO. Development and characterization of chitosan nanoparticles for sirna delivery. Journal of Control Release 2006;115:216-225.
Gan Q, Wang T, Cochrane C, McCarron P. Modulation of surface charg, particles size and morphological properties of chitosan-tpp nanoparticles intended for gen delivery. Journal of Colloidal Surface 2005;44:65-73.
Silverstein RM, Frances X, Kiemle D. Spectrometric identification of organic compounds.7th ed.New York:Wiley;2005.
Indian Pharmacopoeia, New Delhi: Controller of Publication;1996.
Gan Q, Wang T, Cochrane C, McCarron P. Modulation of surface charge, particle size and morphological properties of chitosan-tpp nanoparticles intended for gen delivery. J Colloid and Surface Biointerface 2005;44:65-73.
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.