بررسی ميزان افسردگی و عوامل مرتبط با آن در زنان مراجعه¬کننده به واحد بهداشت خانواده

چکیده

مقدمه: افسردگی شايع­ترين اختلال روانپزشکی است و ناتوانی حاصل از آن بيش از ديگر بيماري­های مزمن می­باشد هم­چنين وقوع همزمان بالايی با ساير اختلالات جسمی و روانپزشکی دارد، از اين­رو مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان افسردگی و عوامل مرتبط با آن در زنان مراجعه­کننده به واحد بهداشت خانواده مراکز بهداشتي درماني شهر تهران طراحی و اجرا شد.

مواد و روش­ها: اين پژوهش يک مطالعه توصيفی از نوع مقطعی بود که تعداد 811 نفر از زنان مراجعه­کننده به ­روش نمونه­گيری طبقه­ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش­نامه بود که از طريق مصاحبه تکميل گرديد، برای تجزيه و تحليل اطلاعات از آمار توصيفی و استنباطی شامل آزمون مجذور کای و آزمون دقيق فيشر استفاده شد.

يافته­ها: ميزان افسردگی 1/37% بود (افسردگی خفيف 7/28%، افسردگی متوسط 2/8% و افسردگی شديد 2/0%). بين افسردگی و برخی از عوامل شامل شغل (006/0=P)، تحصيلات (001/0>(P، تحصيلات همسر (001/0=P) و وضعيت اقتصادی (001/0>(P ارتباط معنی­دار وجود داشت.

نتيجه­گيری: با توجه به شيوع بالاي افسردگی در اين پژوهش و وجود ارتباط بين برخی از عوامل با افسردگی و از آنجايی که مداخله برای کاهش افسردگی از نتايج نامطلوب آن بر سلامت زنان می­کاهد، غربالگری افسردگی به خصوص در زنان در معرض خطر (با توجه به مشخصات دموگرافيک آن­ها) توصيه می­شود.