بررسي شيوع و علل حوادث منجر به بستري در مراجعين به بخش اورژانس بيمارستان امام حسين(ع) شاهرود

نویسندگان

  • Mohammadreza Khatibi دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- گروه پرستاری
  • Hossein Bagheri دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- گروه پرستاری
  • Malehe Khakpash دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- دانش¬آموخته پرستاری
  • Zahra Movahhed-Khalilabadi دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- دانش¬آموخته پرستاری

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v2i3.247

کلمات کلیدی:

حوادث، اورژانس، شاهرود

چکیده

مقدمه: حوادث به­عنوان دومين علت معلوليت­ها ­و يكي از مشكلاتي است كه مي­تواند سبب اختلالات جسمي و روحي- رواني و در موارد شديدتر منجر به مرگ گردد. اين پژوهش به­منظور تعيين ميزان شيوع و علل حوادث منجر به بستري در مراجعين به بخش اورژانس بيمارستان امام حسين(ع) شاهرود وابسته به دانشگاه علوم پزشكي انجام شده است.

مواد و روش­ها: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي- تحليلي است كه بر روي 3027 نفر از مصدومين ناشي از حوادث مختلف مراجعه كننده به بخش اورژانس بيمارستان امام حسين (ع) شاهرود صورت گرفته است. اطلاعات لازم توسط پرسش­نامه و از طريق مطالعه پرونده‏هاي بايگاني شده در طول يك­سال در بيمارستان جمع‏آوري گرديد و داده­ها با استفاده از آمار توصيفي، آزمون t مستقل، آناليز واريانس يك­طرفه و ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل و مقايسه قرار گرفت. آزمون‏هاي فوق توسط نرم­افزار SPSS تحت ويندوز انجام گرديد.

نتايج: بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش، از كل 3027 حادثه منجر به بستري، 7/73% مربوط به مردان و 3/26% مربوط به زنان بوده است. هم­چنين بيش­ترين موارد حادثه در سن 15 تا 20 سال بود و بيش­ترين حادثه در افراد متأهل رخ داده بود. طبق نتايج، بيش­تر حوادث (42%) را سوانح ترافيكي تشكيل مي‏دهند و از 3/51% حوادث كه محل آنها مشخص شده، 4/83% آن در خيابان رخ داده كه بيش­ترين آن­ها در فصل تابستان و در ماه شهريور و در هنگام عصر اتفاق افتاده است. در اين پژوهش بين نوع حادثه و سن، جنس، محل حادثه، فصل حادثه، ماه و زمان (ساعت) حادثه ارتباط معني‏دار وجود داشت (05/0 P<)، ولي بين نوع حادثه و روز حادثه ارتباط معني‏دار مشاهده نگرديد (05/0 P>).

نتيجه‏گيري: حوادث همانند بسياري از بيماري­ها قابل پيش­گيري است و اين خود مستلزم توسعه آگاهي مردم نسبت به رعايت اصول ايمني در هنگام رانندگي و افزايش ضريب ايمني خيابان­ها و جاده‏ها مي‏باشد. برنامه‏ريزي مؤثر درماني و مراقبتي در مراكز و بخش­هاي اورژانس در كاهش مرگ و­مير ناشي از حوادث بسيار اساسي است.

مراجع

صادقي¬حسن¬آبادي علي. اپيدميولوژي و كنترل بيماري¬هاي شايع در ايران،: مركز تحقيقات غدد درون¬ريز و متابوليسم، چاپ دوم. تهران دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد بهشتي، 1379.

Evans L.Traffic safety and the driver. New York: Van Nostrand; 1991. p. 311.

Blincoe L, Seay A, Zaloshnja E. The economic impact of motor vehicle crashers. Washington DC: National high way tarffic safety administration; 2002.

Waller PF. Challenges in motor vehicle safety. Annu Rev Public Health 2002; 23: 93 -113.

نقوي محسن، اكبري اسماعيل. همه¬گير شناسي آسيب¬هاي ناشي از علل خارجي (حوادث) در جمهوري اسلامي ايران 1381؛ شماره 1: صفحه60.

گزارش مهر از پيامدهاي اقتصادي و اجتماعي وقوع حوادث رانندگي در كشور ، خبرگزاري مهر، 16/10 /1384.

فخاريان اسماعيل، تقدسی محسن، مسعود سیدعلی. بررسي اپيدميولوژيكي ضربه¬هاي سر در منطقه کاشان. فیض 1382؛ سال 7، شماره 25: صفحات 64 تا 70.

صدري غلام¬حسين، محمدفاني ايرج. بررسي اپيدميولوژيك حوادث منجر به مرگ در استان همدان از مهر 77 تا مهر 1378. مجله علمي پزشكي قانوني؛ سال 6، شماره 20: صفحه5 .

نقوي محسن. سيماي مرگ در 10 استان. تهران: وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي. دفتر سازمان بهداشت در تهران، 1380.

احرام پوش محمد حسن، كريمي مهران. بررسي علل شيوع مرگ در استان يزد (80-1379). طلوع بهداشت 1381؛ شماره 2: صفحات 25 تا 32.

Roxanne N. Traffic accidents and safety. Weather 2004; 56: 56.

Injury Prevention: Seniors found more likely to be in Crashes [editorial]. Health and Med Week Atlanta 2004; 15: 515.

Mokdad AH, Marks JS, Stroup DF, Gerberding JL. Actual causes of death in United States 2000. JAMA 2004; 291: 12- 38.

دانلود

چاپ شده

2007-12-10

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده