بررسي شيوع و علل حوادث منجر به بستري در مراجعين به بخش اورژانس بيمارستان امام حسين(ع) شاهرود
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v2i3.247کلمات کلیدی:
حوادث، اورژانس، شاهرودچکیده
مقدمه: حوادث بهعنوان دومين علت معلوليتها و يكي از مشكلاتي است كه ميتواند سبب اختلالات جسمي و روحي- رواني و در موارد شديدتر منجر به مرگ گردد. اين پژوهش بهمنظور تعيين ميزان شيوع و علل حوادث منجر به بستري در مراجعين به بخش اورژانس بيمارستان امام حسين(ع) شاهرود وابسته به دانشگاه علوم پزشكي انجام شده است.
مواد و روشها: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي- تحليلي است كه بر روي 3027 نفر از مصدومين ناشي از حوادث مختلف مراجعه كننده به بخش اورژانس بيمارستان امام حسين (ع) شاهرود صورت گرفته است. اطلاعات لازم توسط پرسشنامه و از طريق مطالعه پروندههاي بايگاني شده در طول يكسال در بيمارستان جمعآوري گرديد و دادهها با استفاده از آمار توصيفي، آزمون t مستقل، آناليز واريانس يكطرفه و ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل و مقايسه قرار گرفت. آزمونهاي فوق توسط نرمافزار SPSS تحت ويندوز انجام گرديد.
نتايج: بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش، از كل 3027 حادثه منجر به بستري، 7/73% مربوط به مردان و 3/26% مربوط به زنان بوده است. همچنين بيشترين موارد حادثه در سن 15 تا 20 سال بود و بيشترين حادثه در افراد متأهل رخ داده بود. طبق نتايج، بيشتر حوادث (42%) را سوانح ترافيكي تشكيل ميدهند و از 3/51% حوادث كه محل آنها مشخص شده، 4/83% آن در خيابان رخ داده كه بيشترين آنها در فصل تابستان و در ماه شهريور و در هنگام عصر اتفاق افتاده است. در اين پژوهش بين نوع حادثه و سن، جنس، محل حادثه، فصل حادثه، ماه و زمان (ساعت) حادثه ارتباط معنيدار وجود داشت (05/0 P<)، ولي بين نوع حادثه و روز حادثه ارتباط معنيدار مشاهده نگرديد (05/0 P>).
نتيجهگيري: حوادث همانند بسياري از بيماريها قابل پيشگيري است و اين خود مستلزم توسعه آگاهي مردم نسبت به رعايت اصول ايمني در هنگام رانندگي و افزايش ضريب ايمني خيابانها و جادهها ميباشد. برنامهريزي مؤثر درماني و مراقبتي در مراكز و بخشهاي اورژانس در كاهش مرگ ومير ناشي از حوادث بسيار اساسي است.
مراجع
صادقي¬حسن¬آبادي علي. اپيدميولوژي و كنترل بيماري¬هاي شايع در ايران،: مركز تحقيقات غدد درون¬ريز و متابوليسم، چاپ دوم. تهران دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد بهشتي، 1379.
Evans L.Traffic safety and the driver. New York: Van Nostrand; 1991. p. 311.
Blincoe L, Seay A, Zaloshnja E. The economic impact of motor vehicle crashers. Washington DC: National high way tarffic safety administration; 2002.
Waller PF. Challenges in motor vehicle safety. Annu Rev Public Health 2002; 23: 93 -113.
نقوي محسن، اكبري اسماعيل. همه¬گير شناسي آسيب¬هاي ناشي از علل خارجي (حوادث) در جمهوري اسلامي ايران 1381؛ شماره 1: صفحه60.
گزارش مهر از پيامدهاي اقتصادي و اجتماعي وقوع حوادث رانندگي در كشور ، خبرگزاري مهر، 16/10 /1384.
فخاريان اسماعيل، تقدسی محسن، مسعود سیدعلی. بررسي اپيدميولوژيكي ضربه¬هاي سر در منطقه کاشان. فیض 1382؛ سال 7، شماره 25: صفحات 64 تا 70.
صدري غلام¬حسين، محمدفاني ايرج. بررسي اپيدميولوژيك حوادث منجر به مرگ در استان همدان از مهر 77 تا مهر 1378. مجله علمي پزشكي قانوني؛ سال 6، شماره 20: صفحه5 .
نقوي محسن. سيماي مرگ در 10 استان. تهران: وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي. دفتر سازمان بهداشت در تهران، 1380.
احرام پوش محمد حسن، كريمي مهران. بررسي علل شيوع مرگ در استان يزد (80-1379). طلوع بهداشت 1381؛ شماره 2: صفحات 25 تا 32.
Roxanne N. Traffic accidents and safety. Weather 2004; 56: 56.
Injury Prevention: Seniors found more likely to be in Crashes [editorial]. Health and Med Week Atlanta 2004; 15: 515.
Mokdad AH, Marks JS, Stroup DF, Gerberding JL. Actual causes of death in United States 2000. JAMA 2004; 291: 12- 38.
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
