اثر فعالیت در آب و مقایسه آن با تمرین تراباند بر کاربردی‌ترین آزمون‌های عملکردی در مردان سالمند مبتلا‌به استئوآرتریت زانو

چکیده

مقدمه: سالمندی مرحله‌ای از سیر طبیعی زندگی انسان است که استئوآرتریت در آن بیشتر به چشم می‌خورد. این مطالعه به‌منظور تعيين اثر فعالیت در آب و مقایسه آن با تمرین تراباند بر کاربردی‌ترین آزمون‌های عملکردی در مردان سالمند مبتلا‌به استئوآرتریت زانو انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: جامعه آماری، مردان سالمند مبتلا‌به استئوآرتریت زانو بود که به‌روش تصادفی ساده و از نمونه‌های در دسترس، تعداد 36 نفر به‌صورت تصادفی به سه گروه 12 نفری (تراباند، فعالیت در آب و کنترل) تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در دو گروه تراباند و فعالیت در آب به مدت 6 هفته، 4 جلسه در هفته برنامه‌های تمرینی مربوط‌به گروه خود را اجرا نمودند. برای اندازه‌گیری آزمون‌های عملکردی از سه آزمون عملکردی استفاده گردید. برای بررسی نتایج از آزمون‌های تحلیل واریانس يك طرفه و آزمون تی‌ زوجي استفاده شد. داده‌های حاصل از پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SPSS، در سطح معنی‌داری 5 درصد 05/0≤α مورد تحلیل قرار گرفت.

نتايج: نتایج تحقیق حاضر درخصوص شاخص‌های عملکردی (بالارفتن از پله، 30 ثانیه نشست و برخاست و 8 فوت راه‌رفتن)، بین گروه‌های تراباند و فعالیت در آب با گروه کنترل اختلاف معنی‌دار بود (05/0=P). همچنین مقایسه درون‌گروهی در گروه تراباند و فعالیت در آب در متغیرهای اندازه‌گیری شده، اختلاف معنی‌داری را نشان داد (05/0=P).

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شش هفته تمرین تراباند و فعالیت در آب می‌تواند سبب بهبود در آزمون‌های عملکردی مردان سالمند مبتلا‌به استئوآرتریت زانو شود.