طراحی مدل تمرین هوازی در آب و بررسی نقش آن در بهبود افسردگی

نویسندگان

  • Ali Younesian دانشکده علوم پزشکی شاهرود- گروه علوم پایه
  • Hamid Kalalian-Moghaddam دانشگاه صنعتي شاهرود، دانشكده علوم انساني، گروه تربيت بدني
  • Morteza Mohammadiyoun دانشکده علوم پزشکی شاهرود- گروه علوم پایه

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v2i2.233

کلمات کلیدی:

آزمون بك، تمرينات هوازي، افسردگی، فعالیت بدنی

چکیده

مقدمه: افسردگي حالتي است كه بر كيفيت خلق­وخوي شخص تأثير عميق گذاشته و نحوه ادراك وي را از خويش و محيط اطرافش دگرگون  مي­سازد. اين بيماري فرد فعال را به موجودي با احساس بيهودگي، رانده شده از خود، فاقد اعتماد به نفس، خسته، گريزان از مردم و گاه پرخاشگر مبدل مي سازد كه همواره ناكام و ناراضي است. اگر چه  این اختلال عمدتاً بوسیله دارو مورد درمان قرار گرفته است تحقیقات گسترده در چند سال اخیرحاکی است که تمرینات استقامتی می‌توانند نقش عمده ای در بهبود اختلالات مختلف خلقی ایجاد نمایند. همچنین نتایج کلینیکی و نوروبیولوژیک اخیر پیشنهاد نموده‌اند که تمرینات جسمانی حتی می‌توانند به عنوان یک روش درمانی جایگزین در مورد برخی از اختلالات خلقی مورد استفاده قرار گیرند. در این پژوهش آثار  الگوی تمرینی طراحی شده در دانشجویان با اختلال افسردگی مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و روش­ها: در این پژوهش 249نفر دانشجوی پسر بصورت تصادفی در آزمون اولیه شرکت نمودند و آزمون بک جهت ‌اندازه گیری میزان افسردگی آنان مورد استفاده قرار گرفت. 52 نفر از نمونه­ها که نمره افسردگی بیش از 18 را کسب نمودند جهت شرکت در این مطالعه انتخاب شدند. برنامه تمرینی شامل 60 دقیقه بازی یا توپ در آب (شبیه واتر پلو) بود که 3جلسه در هفته تکرار و به مدت 7 هفته ادامه می یافت. شدت تمرین در هر جلسه حدود 60 تا 70 در صد ضربان قلب بیشینه بود. آزمون بک در چهار مرحله از شرکت کنندگان بعمل آمد. آزمون اول دو ماه قبل از شروع تمرین، آزمون دوم روز اول تمرین، آزمون سوم در هفته چهارم تمرین، و آزمون چهارم در هفته هفتم تمرین به انجام رسید.

نتایج: میانگین نمره بک نمونه‌ها در روز قبل از شروع تمرین  8/8±  19/25،  در هفته چهارم  بعد از تمرین به 8/8 ± 08/15 و در هفته هفتم تمرین به  2/8 ± 64/11 رسیده که کاهش معنی‌دار نسبت به روز اول تمرین با 05/0P<  نشان داد.

 نتیجه­گیری:  از نتايج فوق چنين به نظر مي رسد كه الگوی تمرين هوازي طراحی شده در آب مي­تواند به عنوان يك روش درمانی موثر مورد توجه قرارگرفته و در صورت انجام پژوهش­های تکمیلی حتی به عنوان یک روش درمان جایگزین در برخی از بیماران مبتلا به افسردگی تحت نظارت پزشک مربوطه بکار رود.

مراجع

صالحي¬نيا علي. بررسي مقايسه¬اي ميزان شدت افسردگي دانشجويان ترم اول و آخر كارشناسي پيوسته پرستاري دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در نيمسال دوم تحصيلي 70-69. نشريه علمي دانشكده پرستاري و مامايي دانشكده علوم پزشكي اصفهان 1379؛ صفحات 5 تا 10.

امانی فیروز، سهرابی بهرام، صادقیه اهری سعید، مشعوقی مهرناز. بررسی شیوع افسردگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل. دانشگاه علوم پزشکی اردبیل 1383؛ سال3، شماره 11: صفحات 7 تا 11.

فروتنی محمدرضا. بررسی افسردگی در دانشجویان مراکز آموزش عالی. فصلنامه پرستاری ایران 1384؛ شماره 18: صفحات 123 تا 130.

پرتو داريوش. تحقيق آزمايشي در پراكندگي افسردگي. مجله روانشناسي نشريه انجمن روانشناسان ايران 1356؛ شماره12؛ صفحات 18 تا 24.

احمدي احمد. بررسي پراكندگي افسردگي در دانشجويان دانشگاه اصفهان. نشريه پژوهشي دانشگاه اصفهان 1366؛ شماره2: صفحات 14 تا 20.

هاشمی محمدآباد سید نذیر، حسینی زهرا، شهابی محمد علی. بررسی اپیدمیولوژیک افسردگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی یاسوج. طب و تزکیه 1383؛ شماره 53: صفحات 99 تا 102.

Daley AJ, Macarthur C, Winter H. The role of exercise in treating postpartum depression: Areview of the literature. J Midwifery Womens Health 2007; 52(1): 56- 62.

Resnck B. Research review: Exercise interventions for treatment of depression. Geriatr Nurs 2005; 26(3): 196.

Larun L, Nordheim LV, Ekeland E, Hagen KB, Heian F. Exercise in prevention and treatment of anxiety and depression among children and young people. Cochrane Database Syst Rev 2006; 19(3): 4691.

Martinsen EW, Strand P, Kaggestad G. Physical fitness levels in patients with anxiety and depressive disorders. Int J Sports Med 1989; 10: 58-61.

Trivedi MH, Gree TL, Grannemann BD, Chambliss HO, Jordan AN. Exercise as an augmentation strategy for treatment of major depression. J Psychi Pract 2006; 12(4): 205- 13.

Ellis N, Crone D, Davey R, Groqan S. Exercise interventions as an adjunct therapy for psychosis: acritical review. Br J Clin Psycol 2007; 46(1): 95- 111

Hoffman MD, Hoffman DR. Dose aerobic exercise improve pain perception and mood? A review of evidence related to healthy and chronic pain subjects. Curr Pain Headache Rcp 2007; 11(2): 93- 7.

Shelton RC, Tollefson GD, Tohen M. A novel augmentation strategy for treating resistant major depression. J Psychi 2001; 158: 131- 4.

فتحی مهرداد، رجبی حمید، فرخی احمد، نجات شکوهی ایره. اثر تعاملی تمرین استقامتی – قدرتی بر سطح افسردگی و غلظت فنیل آلانین سرم دانشجویان با افسردگی متوسط. نشریه علوم حرکتی و ورزشی 1384؛ سال 3 شماره 5: صفحات 89 تا 100.

Herman S, Blumenthal J, Babyak M, Kharti p, Craighead WE, Krishnan KR, et al Exercise therapy for depression in middle age and older adults predictors of early dropout and treatment failure. Health psychol 2002; 21(6): 553-563.

Palmen C. Exercise as a treatment for depression in elder. J Am Aca Nur Parct 2005; 102: 60-66.

Kamble K, Burnham T, Robrt S. Areobic exercise decreases depression and anxiety in breast cancer survivors. medicine and sciences in sports and exercise 2006; 38(5) suppl: 422-430.

Filler G. Arobic exercise is effective for mild to moderate depression. BMJ 2005; 330 (7494): 739.

Dunn AL, Trivedio MH, Kampert JB. The dose study: A clinical trial to examine efficacy and dose response of exercise as treatment for depression. Control Clin Trials 2002; 23: 584- 603.

Trivedi MH. Using treatment algorithms to bring patients remission. J Clin Psychi 2003; 64 suppl 2: 8- 13.

Brosse AL, Sheets ES, Lett HS. Exercise and the treatment of clinical depression in adults: Recent findings and future directions. Sports Med 2002; 32: 741- 60.

Netz Y, Wumeny J, Backer BJ, Tenenbaum G. Physical activity and psychological well-being in advanced age: A meta analysis of intervention studies. Psychol Aging 2005; 20(2): 272- 284.

Mummery WK, Caperchione CM, Schofield GM. Dose response effects of physical health status in older adults medicine and sciense in sports and exercise 2003; 35(5) Suppl 7: 215.

نوربخش پریوش. بررسی تاثیر فعالیت های جسمانی بر میزان افسردگی دختران دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز. حرکت 1383؛ شماره 31 : صفحات 79 تا 96.

Dimeo F, Bauer MA, Varaharm I. Benefits from aerobic exercise in patients with major depression: A pilot study. Br J Sports Med 2001; 35: 114-7.

Dunn AL, Trivedio MH, Kampert JB. Exercise tre- atment for depression: Efficacy and dose respo- nse. Am J Prev Med 2005; 28:1-8

Puetz TW, Oconnor P, Dishman R. Effect of chr- onic exercise on feeling of energyand fatigue: A quantative synthesis. Psychol Bulletin 2006; 132(6) : 866- 876.

Craft L, Freund K, Culpepper L, Frank M. Exercise and sleep quality in minority women with depression. Medicine and Sciences in Sport and Exercises 2007; 39(5) suppl: 450- 460.

- بنداد ریحانه، عابدیان زهرا، حسن آبادی حسین، اسماعیلی حبیب الله. ارتباط الگوی خواب با افسردگی در سه ماهه سوم بارداری: بهبود تابستان 1384؛ سال9، شماره 25 : صفحات 41 تا 51.

Dunn ALl, Trived MH, Oneal HA. Physical activity dose- response effects on outcomes of depression and anxiety: Medicine and Science in Sports and Exercise 2001; 33(6) Suppl: 587- 588

دانلود

چاپ شده

2007-10-02

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي