اثر ممانعت¬كنندگي عصاره سير بر رشد باكتري‌هاي سالمونلا تيفي موريوم و شيگلا ديسانتري

نویسندگان

  • Elham Zadehhashem
  • Tahere Farkhondeh دانشگاه تهران- دانشکده دامپزشکی- دانشجوی دکتری تخصصی سم‌شناسی.
  • Parisa Sedeghara دانشگاه تهران- دانشکده دامپزشکی- دانشجوی دکتری تخصصی سم‌شناسی.
  • Samira Sabah معاونت غذا و دارو تهران- کارشناس ارشد.

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v4i2.171

کلمات کلیدی:

عصاره سير، سالمونلا تيفي موريوم، شيگلا ديسانتري، حداقل غلظت ممانعت¬کنندگی، حداقل غلظت میکروب¬کشی.

چکیده

مقدمه: امروزه استفاده از عصاره­های گیاهی به­عنوان افزودنی ضد میکروبی نقش مهمی در حفظ کیفیت مواد غذایی دارد. سیر از جمله گیاهانی است که با بررسی­های بیوشیمیایی تأثیرات ضد میکروبی آن به اثبات رسیده است. هدف از این تحقیق، ارزیابی اثر غلظت­های مختلف عصاره حاصل از پودر سیر و عصاره حاصل از قرص سیر در شرایط یکسان، بر باکتری­هاي سالمونلا تیفی موریوم و شيگلا ديسانتري مي­باشد.

مواد و روش­ها: به­منظور انجام اين بررسی، سیر تازه از منطقه همدان و قرص سیر از شرکت داروسازی کوثر تهیه گردید. حداقل غلظت ممانعت­کنندگی و حداقل غلظت میکروب­کشی عصاره حاصل از پودر سیر و قرص سير بر رشد دو میکروارگانیسم به­روش استاندارد لوله­ای اندازه­گیری شد.

نتایج: حداقل غلظت ممانعت­کنندگی، عصاره حاصل از پودر سیر بر میکروارگانیسم­های آزمایش شده 5/12 میلی­گرم بر میلی­لیتر و حداقل غلظت­کشندگی آن 25 میلی­گرم بر میلی­لیتر حاصل شد، درحالی­که حداقل غلظت ممانعت­کنندگی عصاره حاصل از قرص سیر بر رشد این میکروارگانیسم 40 میلی­گرم بر دسی­لیتر و حداقل غلظت­کشندگی آن 80 میلی­گرم بر دسی­لیتر به­دست آمد. طبق نتایج اخذ شده، عصاره سیر از رشد هر دو باکتری به­صورت يكسان ممانعت نموده، اما حداقل غلظت ممانعت­کنندگی عصاره حاصل از پودر سیر به مراتب قوی­تر از عصاره حاصل از قرص سیر می­باشد (3/3 برابر).

نتیجه­گیری: با توجه به نتایج به­دست آمده از این بررسی و سایر گزارشات موجود در این زمینه، استفاده از این عصاره در سیستم­های نگهدارنده موادغذایی، برای جلوگیری از آلودگی­های میکروبی و بیماری­های ناشی از آن­ها مفید خواهد بود.

مراجع

Ankri S, Mirelman D. Antimicrobial properties of allicin from garlic. Microbes Infect 1999;1(2):125-129.

Heinrich P, Larry DL, editors. Garlic: The science and therapeutic application of Allium Sativum L. and related species. 2 nd ed. Translated to English by: William W.1996.

Leistner L, Gorris L. Food preservation by hurdle technology. Food Science &Technology 1995; 6(2):41-46.

Baghalian K, Ziaib SA, Naghavic MR, Naghdi Badi HN, Khalighia A. Evaluation of allicin content and botanical traits in Iranian garlic (Allium sativum L.) ecotypes. Scientia Horticulturae 2005;103(2): 155-66.

Cetinkaya F, Cibik R, Soyutemiz GE, Ozakin C, Kayali R, Levent B. Shigella and Salmonella contamination in various foodstuffs in Turkey. Food Control 2007;19(11):1059-1063.

Muray PR, Baron EJ, Pfaller MA, Tenover FC, Yolken RH, editors. Manual of clinical microbiology. 2nd ed. USA:ASM press; 1995.p.1405-1413.

Feldberg RS, Change SC, Kotik AN, Nadler M, Neuwirth Z, Sundstrom DC, et al. In vitro mechanism of inhibition of bacterial cell growth by allicin. Antimicrob Agent Chemother 1988;32(12):1763-1768.

Chowdhury AK, Ahsan M, Islam SN, Ahmad ZU. Efficacy of aqueous extract of garlic & allicin in experimental shigellosis in rabbits. Indian J Med Res 1991;93:33-36.

Harris J.C, Cottrell S.L, Plummer s, Lioy D. Antimicrobial properties of Allium sativum (garlic). Appl Microbiol Biotechnol 2001;57(3):282-286.

Sharma VD, Sethi MS, Kumar A, Rarotra JR. Antibacterial property of Allium Sativum Linn: in vivo & in vitro studies. Indian J Exp Biol 1977;15(6):466-468.

Thaomson M, Ali M. Garlic [Allium sativum]:a review of its potential use as an anti-cancer agent. Curr Cancer Drug Targetds 2003;3(1):67-81.

دانلود

چاپ شده

2009-12-16

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي