تأثیر استعمال سیگار بر روی توانایی‌های سایکوموتور رانندگی: سرعت درک و هماهنگی دو دستی

چکیده

مقدمه: مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد كه سیگاری‌ها بیشتر در معرض خطر حوادث ترافیکی هستند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر استعمال سیگار بر روی توانایی مشاهده‌ای یا سرعت درک و هماهنگی دست- چشم و دست - دست از توانایی‌های سایکوموتور رانندگی است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بوده که در سال 1396 در آزمایشگاه مرکز تحقیقات تروما و پژوهش‌های جراحی سینا وابسته‌به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد و در آن 22 نفر دانشجوی مرد 20 تا40 ساله دانشگاه‌های تهران که به‌طور گاهگاهی سیگار می‌کشیدند به‌طور داوطلبانه شرکت کردند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل 2 آزمون از بسته روانشناسی ترافیک سیستم کامپیوتری وینا (VTS)(Vienna test system) و دو پرسشنامه وابستگی به نیکوتین (فاگرستروم) و مشخصات فردی و دیدگاه آنها در مورد سیگار بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش مدل آمیخته (mixed model) انجام شد.

نتایج: میانگین± انحراف معیار سن و نمره وابستگی به نیکوتین (فاگرستروم) شرکت‌کنندگان در مطالعه به‌ترتیب 3 ± 6/25 سال و 4/1 ± 1/1 به‌دست آمد و 5/45 درصد از شركت‌كنندگان ابراز داشتند که استعمال سیگار، رانندگی آنان را کمی بد یا بدتر می‌کند اما نتايج مطالعه، ارتباط آماری معنی‌داری بين توانایی مشاهده‌ای یا سرعت درک و هماهنگی دست- چشم و دست - دست با استعمال سیگار را نشان نداد (05/0≤P).

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که استعمال یک نخ سیگار در افرادی که گاهگاهی سیگار می‌کشند تغییر آماری معنی‌داری در هماهنگی و سرعت درک که از توانایی‌های سایکوموتور رانندگی مورد نیاز برای رانندگی ایمن است ایجاد نمی‌کند. به‌منظور تعيين تمامي جنبه‌هاي تأثير سيگار بر توانايي‌هاي سایکوموتور رانندگی، انجام مطالعه بر روی سیگاری‌های دائمی با انواع نمره وابستگی به نیکوتین پیشنهاد می‌گردد.