تأثير هشت هفته تمرین هوازی بر مقاومت به انسولین، ترکیب بدن و توان هوازی دختران دانشجوی دارای اضافه وزن

چکیده

مقدمه: شیوع چاقی به‌عنوان یک مشکل بهداشتی در سراسر جهان شناخته شده است و به موازات آن، بیماري‌هاي مرتبط با چاقی، از جمله مقاومت به انسولین، سندرم متابولیک، دیابت نوع 2، فشار خون بالا و بیماري‌هاي قلبی عروقی نیز شیوع یافته است. در این مطالعه تأثير هشت هفته تمرین هوازی بر مقاومت به انسولین، ترکیب بدن و آمادگی قلبی تنفسی زنان دارای اضافه وزن بررسی شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 21 زن دارای اضافه وزن سالم با دامنه سنی 20 تا 30 سال به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی (10 نفر) و کنترل (11 نفر) تقسیم شدند و به مدت هشت هفته به انجام تمرین هوازی پرداختند. برنامه تمرین هوازی شامل هشت هفته با تواتر پنج جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقیقه با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره‌ای بود. گلوکز و انسولین ناشتا، HOMA-IR، شاخص‌های تن‌سنجی و حداکثر اکسیژن مصرفی قبل و بعد از هشت هفته اندازه‌گیری شد.

نتایج: کاهش معنی‌دار وزن (048/0=P) و شاخص توده بدن (002/0=P)، از طرفی افزایش معنی‌دار حداکثر اکسیژن مصرفی (000/0=P) در گروه تجربی مشاهده شد. اما اين تغييرات در گروه کنترل معني‌دار نبود. تنها تفاوت ميانگين‌هاي وزن (003/0=P) و شاخص توده بدن (025/0=P) بين دو گروه معني‌داري بود.

نتیجه‌گیری: تمرين هوازی در دختران داراي اضافه وزن تأثيرات مفيـدي بـر وزن و نمايه تـوده بـدن دارد. با این حال، این مداخلات می‌توانند به‌منظور کمک به پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های مزمن در افراد چاق و دارای اضافه وزن مؤثر باشد.