مقایسه سه آزمون عملکردی تعادل در شناسایی سالمندان با و بدون سابقه زمین خوردن

نویسندگان

  • Zahra Fathi-Rezaie دانشگاه شهيد بهشتي- دانشجوي کارشناسي ارشد تربيت بدني و علوم ورزشي- رفتار حرکتي
  • Mohammad-Ali Aslankhani دانشگاه شهيد بهشتي- دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي- دانشيار.
  • Alireza Farsi - دانشگاه شهيد بهشتي- دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشی- استاديار.
  • Behrouz Abdoli - دانشگاه شهيد بهشتي- دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشی- استاديار.
  • Seyyed Hojjat Zamani-Sani دانشگاه شهيد بهشتي- دانشجوي کارشناسي ارشد تربيت بدني و علوم ورزشي- رفتار حرکتي

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v4i4.192

کلمات کلیدی:

سالمندان، زمین خوردن، تعادل، با و بدون سابقه زمین خوردن.

چکیده

مقدمه: ارزیابی تعادل برای بیش­تر سالمندان در زمینه سلامت و بهداشت به­منظور کمک در جهت اهداف درمانی مناسب، افزایش آگاهی از خطر زمین خوردن و تخصیص وسیله کمکی مناسب لازم و ضروری است. زمین خوردن ارتباط مستقیمی با سلامت عمومی افراد سالمند دارد و شناسایی زود هنگامش باعث کاهش این خطر می‌شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه سه روش ارزیابی عملکردی در شناسایی سالمندان با خطر زمین خوردن و بدون آن صورت گرفته است.

مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسه‌ای بود که بدین منظور تعداد 52 سالمند مرد و زن از سه پارک شهر تهران بعد از تکمیل پرسش­نامه ارزیابی هوشیاری به­صورت در دسترس انتخاب و بنابر گزارش خود افراد، به دو گروه سالمند با سابقه زمين خوردن (27 نفر) و بدون سابقه زمین خوردن (25 نفر) تقسیم شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های: تعادل برگ، دسترسی عملکردی و آزمون زماندار برخاستن و برگشتن جمع­آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنا‌داری 05/0>P انجام شد.

نتایج: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه­های سالمندان با سابقه زمین خوردن و بدون آن، در متغیر وابسته خطر زمین خوردن وجود دارد (0005/0=P) به­طوری­که سالمندان بدون سابقه زمین خوردن در همه آزمون­ها وضعیت بهتری داشتند. هم­چنین نشان داده شد که هر سه آزمون نسبت به هم دارای همبستگی معناداری هستند.

نتیجه­گیری: به­طور کلی می‌توان گفت هر سه آزمون در دو گروه دارای تفاوت­هاي معناداری هستند و به کمک این ابزار می­توان اختلال تعادل سالمندان را شناسایی کرد.

مراجع

Nodehimogadam A, Ehsanifar F. The survey abnormal physical- motor elderly respect to center of rehabilitation organization welfare of Tehran. Iranian Journal of Ageing 2006;1(2):125-131.[Persian].

Kun LG. Telehealth and global health network in the 21 st century. From homecare to public health informatics. Computer Methods Programs Biomed 2001;64(3):155-167.

Nejati V, Hassan A. health related Quality of life in the elderly in Kashan. Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology 2008;14(1):56-61.[Persian].

National portal of statistics. 2006. Available from: URL:www.sci.org.ir 2009-08-10.

Potter PA, Porry AG. Fundamentals of nursing. St. Louise:Mosby; 2005.

Mojani MA. Dizziness in elderly. Journal Qazvin University of Medical Sciences 2007;11(2):71-78.[Persian].

Kenneth S, Satterfield KS. Balance testing helps identify elderly at risk of multiple falls. American Otological Society 2001;12.

Williams HG, Mcclenaghan BA, Dickerson J. Spectral characteristics of postural control in elderly individuals. Arch Phys Med Rehabi 1997;78(7):737-744.

Richardson GL, Ashton- Miller JA, Lee SG, Jacobs K. Moderate peripheral neuropathy impairs weight transfer and unimpeded balance in the elderly. Arch Phys Med Rehabil 1996;77:1152-6.

Akbarikamrani AA, Azadi F, Salavati M, Kazemi B. Prediction of risk of falling among institutionalized elderly people in Iran. Journal of rehabilitation 2003;13(4):45-51.[Persian].

Atwater SW, Crowe TK, Deitz JC, Richardson PK. Interrater and test-retest reliability of two pediatric balance test. Phys Ther 1990;70(2):79-87.

Shumway-Cook A, Baldwin M, Polissar NL, Grubar W. Predicting the probability for falls in community-dwelling older adults. Phys Ther 1997;77(8):812-819.

Maki BE, Mcllroy WE. Postural control in older adult. Clin Geriatr Med 1996;12(4):635-658.

Shumway-cook A, Woollacott M. Motor control. 3td ed. New York:Lippincott Williams & Wilkin;2007.p.157-257.

Woollacott M, Shumway-Cook A. Attention and the control of posture and gait: A review of an emerging area of research. Gait Posture 2002;16(1):1-14.

Bennie S, Bruner K, Dizon A, Fritz H, Goodman B, Peterson S. Measurements of balance: comparison of the timed “up and go” test and functional reach test with the berg balance scale. J Phys Ther Sci 2003;15(2):93-97.

Reelick MF, Van Iersel MB, Kessels RP, Rikkert MG. The influence of fear of falling on gait and balance in older people. Age Aging 2009:38(4):435-40.

Mathias S, Neyak U, Issacs B. Balance in elderly patients: the "Get Up & Go" test. Arch Phys Med Rehabil 1986;67:387-389.

Duncan PW, Weinter DK, Chandler J, Studenski S. Functional Reach: A new clinical measure of balance. J Gerontol 1990;45(6):192-7.

Arnold C, Faulkner KA. The history of falls and the association of the timed up and go test to falls & near-falls in older adults with hip osteoarthritis. BMC Geriatr 2007;7:17.

Shamway-cook A, Brauer S, Woollacott M. Predicting the probability for falls in community-dwelling older adults using the timed up and go test. Phys Ther 2000;80(9):896-903.

Sullivan MO, Blake C, Cunningham C, Boyle G, Finucane C. Correlation of accelerometry with clinical balance tests in older fallers and non-fallers. Age and Ageing 2009;38(3):308-313.

Lundin-Olsson L, Nyberg L, Gustafson Y. Attention, frailty and falls: the effect of a manual task on basic mobility. J Am Geriatr Soc 1998;46(6):758-61.

Di Fabio RP, Seay R. Use of the “fast evaluation of mobility, balance, and fear” in elderly community dwellers: validity and reliability. Phys Ther 1997;77(9):904–917.

Nikolaus T, Bach M, Oster P, Schlierf G. Prospective value of self-report and performance-based tests of functional status for 18-month outcomes in elderly patients. Aging 1996;8(4):271–276.

Thompson M, Medley A. Performance of individuals with Parkinson’s disease on the timed up and go. J Neurologic Phys Ther 1998;22(1):16–21.

Thorbahn LD B, Newton RA. Use of the berg balance test to predict falls in elderly persons. Phys Ther 1996;76(6):576-585.

Steffen TM, Hacker TA, Mollinger L. Age- and gender- related test performance in community-dwelling elderly people: six minute walk test, berg balance scale, timed up & go test, and gait speeds. Phys Ther 2002;88(2):128-137.

Berg WP, Alession HM, Mills EM, Tong C. Circumstances and consequences of falls in independent community-dwelling older adults. Age and aging 1997;26(4):261-268.

Muri SW, Berg K, Chesworth B, Speechley M. Use of the berg balance scale for predicting multiple falls in community-dwelling elderly people: a prospective study. Phys Ther 2008;88(4):449-459.

Lajoie Y, Gallagher SP. Predicting falls within the elderly community: comparison of postural sway, reaction time, the berg balance scale and the activities-specific balance confidence (ABC) scale for comparing fallers and non-fallers. Arch Gerontol Geriatr 2004;38(1):11-26.

Duncan PW, Studenski S, Chandler J, Prescott B. Functional reach: predictive validity in a sample of elderly male veterans. J Gerontol 1992;47(3):93-98.

Duncan PW, Weinter DK, Chandler J, Studenski S. Functional reach: a new clinical measure of balance. J Gerontol 1990;45(6):192-7.

Wallmann HW. Comparison of elderly non fallers and fallers on performance measures oh functional reach, sensory organization, limits of stability. J Gerontol 2001;56(9):580-583.

Wernick-Robinson M, Krebs DE, Giorgetti MM. Functional reach: does it really measure dynamic balance?. Arch Phys Med Rehabi 1999;80(3):262–269.

Cho CY, Kamen G. Detecting balance deficits in frequent fallers using clinical and quantitative evaluation tools. J Am Geriatr Soc1998; 46(4):426–430.

دانلود

چاپ شده

2010-04-04

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > >>