تمرین تناوبی شدید از طریق پروتئین‌های mTOR و SREBP1 منجر به تنظیم بافت چربی در موش‌های صحرایی چاق مبتلا به دیابت نوع 2 می‌شود
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v15i1.2284کلمات کلیدی:
تمرین تناوبی شدید, پروتئین mTOR, پروتئین SREBP1, دیابت نوع 2, بافت چربیچکیده
-
مقدمه: پروتئین‌های mTOR و SREBP1 پروتئین‌های کلیدی در متابولیسم و تنظیم بافت چربی هستند. چاقی و دیابت نوع 2 می‌تواند در عملکرد این دو پروتئین اختلال ایجاد کند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرین تناوبی شدید بر محتوای پروتئین‌های mTOR و SREBP1 در بافت چربی زیرجلدی موش‌های صحرایی چاق مبتلا‌به دیابت نوع 2 می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 16 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد اسپراگوداولی با میانگین وزن 20±300 گرم انتخاب و پس از دیابتی شدن از طریق القاء STZ و نیکوتین‌آمید به روش تصادفی به 2 گروه، تمرین دیابتی (8 سر) و کنترل دیابتی (8 سر) تقسیم شدند. گروه تمرینی 4 روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت 8 هفته به تمرین HIIT پرداختند؛ در حالی که گروه کنترل هیچ‌گونه برنامه تمرینی نداشتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون t-مستقل استفاده شد.
نتايج: افزایش معنی‌داری در محتوای پروتئین mTOR (001/0=P) و SREBP1 (001/0=P) در گروه تمرین نسبت‌به کنترل مشاهده شد؛ وزن موش‌های صحرایی گروه کنترل (001/0=P) و تمرین (009/0=P) در پایان هفته هشتم نسبت‌به هفته اول افزایش معنی‌داری یافته بود؛ همچنین میزان قند خون در گروه کنترل در هفته هشتم نسبت‌به هفته اول افزایش معنی‌داری را نشان داد (006/0=P). اما در گروه تمرین در پایان هفته هشتم نسبت‌به هفته اول کاهش‌یافته بود (001/0=P).
نتیجه‌گیری: تمرین HIIT توانست وزن، میزان قند خون و محتوای پروتئین‌های mTOR و SREBP1 را تنظیم کند؛ بنابراین تمرین HIIT می‌تواند راه‌کار مناسبی برای تنظیم متابولیسم و بافت چربی باشد.
فایل‌های دیگر
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
