بررسی اثر بربرین بر عوامل اکسیداتیو سرم در مسمومیت مزمن با سرب

چکیده

مقدمه: تماس مداوم با سرب حتی در مقادیر کم، می­تواند منجر به آسیب در سیستم­های مختلف بدن شود. تولید گونه های اکسیژن فعال (ROS) و تضعیف سیستم آنتی اکسیدانی درون زا، نقش عمده ای در صدمات ناشی ازسرب دارند. عوامل دارویی با خاصیت آنتی اکسیدانی ممکن است در کاهش صدمات ناشی از سرب موثر باشند بنابراین در این مطالعه، اثر بربرین بر عوامل اکسیداتیو ناشی از سرب بررسی گردید.

مواد و روش ها: در این مطالعه از 40 موش نر نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات به صورت تصادفی به 5  گروه تقسیم شدند. 1- گروه شم، 4 گروه که به مدت یک ماه سرب از طریق خوراکی دریافت کردند. این 4 گروه شامل گروه مسموم با سرب 100ppm و 500ppm و گروه مسموم با دوز های 100 و 500ppm سرب که تحت درمان با بربرین 50mg/kg قرار گرفتند،  سرب به آب آشامیدنی حیوانات اضافه شد و بربرین روزانه گاواژ شد. بعد از طی دوره درمان، حیوانات به صورت عمیق بیهوش شدند. برای بررسی میزان فعالیت آنتی اکسیدان های گلوتاتیون، کاتالاز و SOD و میزان MDA سرم، نمونه خون از قلب حیوانات گرفته شد.

نتایج: نتایج حاصل از بررسی فاکتورهای بیو شیمیایی نشان داد که فعالیت SOD، کاتالاز و گلوتاتیون سرم در گروه های مسموم با سرب تفاوت معنی داری  با گروه شم ندارد. بربرین توانست فعالیت SOD را در گروه سرب 500 افزایش دهد. بربرین در گروه مسموم با سرب که دوز 500 سرب را دریافت کرده بودند، فعالیت کاتالاز را نیز افزایش داد. همچنین، در گروه های سرب درمان شده با بربرین افزایش معنی داری در فعالیت گلوتاتیون نسبت به گروه سرب مشاهده گردید. در بررسی میزان MDA مشاهده شد که میزان MDA سرم رت هایی که سرب دریافت کردند افزایش معنی داری نسبت به گروه شم پیدا کرده و بربرین در گروه سرب 500 میزان MDA را کاهش داد.

نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که در معرض قرار گرفتن با سرب به مدت 2 ماه تاثیری بر فعالیت آنتی اکسیدان ها ندارد هر چند به صورت غیر معنی داری فعالیت آنها را کاهش می دهد ولی میزان MDA سرم را افزایش می دهد. که این افزایش نشانه وجود استرس های اکسیداتیو است. همچنین در این مطالعه مشاهده شد که بربرین فعالیت آنتی اکسیدان ها را افزایش می دهد و میزان MDA را کم می کند.