تعيين ميزان تكرارپذيري تشخيصي انواع هيپرپلازي‌هاي آندومتر و كارسينوم تمايز يافته اندومتريوئيد بر اساس يافته‌هاي مورفولوژيك و مقايسه آن با نتايج آناليز مورفومتريك كامپيوتري

نویسندگان

  • Mryam دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- پاتولوژیست
  • Narges دانشگاه علوم پزشکی تهران- دانشیار پاتولوژی
  • Seyed Ali دانشگاه علوم پزشکی تهران- استادیار پاتولوژی
  • Haydeh دانشگاه علوم پزشکی تهران- استادیار پاتولوژی

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v2i4.257

کلمات کلیدی:

, هیپرپلازی آندومتر، یافته¬های مورفولوژيك، بيوپسي، كارسينوم

چکیده

مقدمه: ارزيابي، تشخيص و درمان مناسب ضايعات پیش­سرطانی آندومتر در طي ساليان دراز هم­چنان در بين آسیب­شناسان و متخصصین زنان به­صورت يك مشكل باقي مانده است. اين موضوع كه بعضي از هيپرپلازي‌ها، هم­چون انواع سرطان­ها از نظر فنوتیپ منوكلونال مي‌باشند، به­صورت وسيله‌اي مفيد در تشخيص آن­ها شناخته شده است. جهت جدا نمودن ضايعات منوكلونال از پلي­كلونال، آناليز مورفومتريك كامپيوتري در طي مطالعات متعدد روش مناسبي معرفي گرديده است.

مواد و روش­ها: در این مطالعه 100 نمونه انواع هيپرپلازي‌هاي آندومتر با مراجعه به بخش پاتولوژی بیمارستان میرزا کوچک­خان تهران انتخاب و ابتدا از نظر تكرارپذيري تشخيصی بين فردی و درون فردي و سپس 55 مورد آن­ها از نظر آناليز مورفومتريك بررسي شدند. نمونه­ها در فرمالدئید 10% فیکس شده و در پارافین قالب­گیری و برش­های H & E استاندارد از آن­ها تهیه شده بود. سپس با استفاده از کامپیوتر آنالیز مورفومتریک انجام گردید و سه شاخص درصد حجمی استروما (VPS)، چگالی سطح خارجی (Out SD) و انحراف معیار کوچک­ترین محور هسته (SDSNA) محاسبه و بر مبنای آن­ها D- score تعیین گردید.

نتایج: تشخيص هایپرپلازی ساده (SH) و کارسینوم تمایز­یافته آندومتریوئید (WDA) در بين آسیب­شناسان تكرارپذيري خوبي داشت، ولي هيپرپلازي­های کمپلکس  CHو آتیپیکال (AH) از تكرارپذيري كمي برخوردار بود. تكرارپذيري درون فردي در حد عالي بود. با آناليز مورفومتريك ضايعات به گروه­هاي 55% < VPS ، 1D-score < و 55% VPS ، 1D-score و يا به­عنوان ديگر منوكلونال و پلي­كلونال تقسيم شدند. با مقايسه نتايج آسیب­شناسان مختلف با نتايج VPS و D-score مشاهده شد كه آسیب­شناس با سابقه كاري بيش­تر در ژنيكوپاتولوژي به­خوبي توانسته بود ضايعات گروه­هاي مختلف را مطابق با نتايج VPS و D-score از یکدیگر جدا نماید، ولي آسیب­شناسان با تجربه­ی كم­تر در ژنيكوپاتولوژي نتوانسته بودند به­خوبي بر اساس ديد مورفولوژي آن­ها را از هم جدا كنند.

نتیجه­گیری: بر اساس نتايج آناليز مورفومتريك ضايعات هيپرپلازي راحت­تر به دو گروه هیپرپلازی آندومتر (EH) و نئوپلاسم داخل اپی­تلیالی آندومتر (EIN) تقسيم مي‌شوند و تكرارپذيري و صحت تشخيصي نسبت به ديد ذهنی آسیب­شناسان در حد بالاتري قرار مي‌گيرد و میزان درمان بیش­تر و کم­تر از حد مورد نیاز کاهش می­یابد.

مراجع

Haines & Taylor; Obstetrical & Gynaecological Pathology; 5th ed. 2003.

Cullen T; Cancer of The Uterus, Its Pathology, Symptomatology, Diagnosis & Treatment; 1900; A&L; NY.

Fox H. Book review: The Endometrium. Histopathology 1982; 6: 711.

Stephen S. Sternberg. Diaghostic Surgical Pathology; 3rd ed. 1999.

Kurman RJ, Kaminski PF, Norris HJ. The behavior of endometrial hyperplasia. A Long Term Study of Untreated Hyperplasia 1985.

Mutter GL. Diagnosis of premalignant endometrial disease. J Clinical Pathology 2002; 55: 326-331.

Skov BG, Broholm H, Engel U, Franzmann MB, Nielsen AL, Lauritzen AF, et al. Comparison of the reproducibility of the WHO classifications of 1975 and 1994 of endometrial hyperplasia. International Journal of Gynecological Pathology 1997; 16: 33-37.

Mutter GL, Baak JP, Crum CP, Richart RM, Ferenczy A, Faquin WC. Endometrial precancer diagnosis by histopathology, clonal analysis and computerized morphometry. J Pathol 2000; 190:462-9.

Mutter GL, Baak JP. EIN and WHO 94. Journal of Clinical Pathology 2005; 58: 1-6.

Baak JP, Ørbo A, van Diest PJ, Jiwa M, de Bruin P, Broeckaert M, et al. Prospective multicenter evaluation of the morphometric D-score for prediction of the outcome of endometrial hyperplasias. Am J Surg Pathol 2001 ;25: 930-5.

George L, Mutter M.D. Histopathology of genetically defined endometrial precancers. International Journal of Gynecological Pathology 2000; 19: 301-309.

Dunton CJ, Baak JP, Palazzo JP, et al. Use of computerized morphometric analyses of endometrial hyperplasia in the prediction of coexistent cancer. Am J Obstet GynecoI1996;174: 1518-21.

Baak JPA, Kuik OJ, Bezemer PD. The additional prognostic value of morphometric nuclear arrangement and DNA ploidy to other morphometric features In endometrial hyperplasia. Int J Gynecol Cancer 1994;4:289-97.

Kendall BS, Ronnett BM, Isacson C, Cho KR, Hedrick L, Diener-West M, et al. Reproducibility of the diagnosis of endometrial hyperplasia, Atypical hyperplasia and well-differentiated carcinoma. American Journal of Surgical Pathology 1998; 22: 1012-1019.

دانلود

چاپ شده

2008-03-18

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي