تعيين ميزان تكرارپذيري تشخيصي انواع هيپرپلازي‌هاي آندومتر و كارسينوم تمايز يافته اندومتريوئيد بر اساس يافته‌هاي مورفولوژيك و مقايسه آن با نتايج آناليز مورفومتريك كامپيوتري
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v2i4.257کلمات کلیدی:
, هیپرپلازی آندومتر، یافته¬های مورفولوژيك، بيوپسي، كارسينومچکیده
مقدمه: ارزيابي، تشخيص و درمان مناسب ضايعات پیشسرطانی آندومتر در طي ساليان دراز همچنان در بين آسیبشناسان و متخصصین زنان بهصورت يك مشكل باقي مانده است. اين موضوع كه بعضي از هيپرپلازي‌ها، همچون انواع سرطانها از نظر فنوتیپ منوكلونال مي‌باشند، بهصورت وسيله‌اي مفيد در تشخيص آنها شناخته شده است. جهت جدا نمودن ضايعات منوكلونال از پليكلونال، آناليز مورفومتريك كامپيوتري در طي مطالعات متعدد روش مناسبي معرفي گرديده است.
مواد و روشها: در این مطالعه 100 نمونه انواع هيپرپلازي‌هاي آندومتر با مراجعه به بخش پاتولوژی بیمارستان میرزا کوچکخان تهران انتخاب و ابتدا از نظر تكرارپذيري تشخيصی بين فردی و درون فردي و سپس 55 مورد آنها از نظر آناليز مورفومتريك بررسي شدند. نمونهها در فرمالدئید 10% فیکس شده و در پارافین قالبگیری و برشهای H & E استاندارد از آنها تهیه شده بود. سپس با استفاده از کامپیوتر آنالیز مورفومتریک انجام گردید و سه شاخص درصد حجمی استروما (VPS)، چگالی سطح خارجی (Out SD) و انحراف معیار کوچکترین محور هسته (SDSNA) محاسبه و بر مبنای آنها D- score تعیین گردید.
نتایج: تشخيص هایپرپلازی ساده (SH) و کارسینوم تمایزیافته آندومتریوئید (WDA) در بين آسیبشناسان تكرارپذيري خوبي داشت، ولي هيپرپلازيهای کمپلکس CHو آتیپیکال (AH) از تكرارپذيري كمي برخوردار بود. تكرارپذيري درون فردي در حد عالي بود. با آناليز مورفومتريك ضايعات به گروههاي 55% < VPS ، 1D-score < و 55% VPS ≥ ، 1D-score ≥ و يا بهعنوان ديگر منوكلونال و پليكلونال تقسيم شدند. با مقايسه نتايج آسیبشناسان مختلف با نتايج VPS و D-score مشاهده شد كه آسیبشناس با سابقه كاري بيشتر در ژنيكوپاتولوژي بهخوبي توانسته بود ضايعات گروههاي مختلف را مطابق با نتايج VPS و D-score از یکدیگر جدا نماید، ولي آسیبشناسان با تجربهی كمتر در ژنيكوپاتولوژي نتوانسته بودند بهخوبي بر اساس ديد مورفولوژي آنها را از هم جدا كنند.
نتیجهگیری: بر اساس نتايج آناليز مورفومتريك ضايعات هيپرپلازي راحتتر به دو گروه هیپرپلازی آندومتر (EH) و نئوپلاسم داخل اپیتلیالی آندومتر (EIN) تقسيم مي‌شوند و تكرارپذيري و صحت تشخيصي نسبت به ديد ذهنی آسیبشناسان در حد بالاتري قرار مي‌گيرد و میزان درمان بیشتر و کمتر از حد مورد نیاز کاهش مییابد.مراجع
Haines & Taylor; Obstetrical & Gynaecological Pathology; 5th ed. 2003.
Cullen T; Cancer of The Uterus, Its Pathology, Symptomatology, Diagnosis & Treatment; 1900; A&L; NY.
Fox H. Book review: The Endometrium. Histopathology 1982; 6: 711.
Stephen S. Sternberg. Diaghostic Surgical Pathology; 3rd ed. 1999.
Kurman RJ, Kaminski PF, Norris HJ. The behavior of endometrial hyperplasia. A Long Term Study of Untreated Hyperplasia 1985.
Mutter GL. Diagnosis of premalignant endometrial disease. J Clinical Pathology 2002; 55: 326-331.
Skov BG, Broholm H, Engel U, Franzmann MB, Nielsen AL, Lauritzen AF, et al. Comparison of the reproducibility of the WHO classifications of 1975 and 1994 of endometrial hyperplasia. International Journal of Gynecological Pathology 1997; 16: 33-37.
Mutter GL, Baak JP, Crum CP, Richart RM, Ferenczy A, Faquin WC. Endometrial precancer diagnosis by histopathology, clonal analysis and computerized morphometry. J Pathol 2000; 190:462-9.
Mutter GL, Baak JP. EIN and WHO 94. Journal of Clinical Pathology 2005; 58: 1-6.
Baak JP, Ørbo A, van Diest PJ, Jiwa M, de Bruin P, Broeckaert M, et al. Prospective multicenter evaluation of the morphometric D-score for prediction of the outcome of endometrial hyperplasias. Am J Surg Pathol 2001 ;25: 930-5.
George L, Mutter M.D. Histopathology of genetically defined endometrial precancers. International Journal of Gynecological Pathology 2000; 19: 301-309.
Dunton CJ, Baak JP, Palazzo JP, et al. Use of computerized morphometric analyses of endometrial hyperplasia in the prediction of coexistent cancer. Am J Obstet GynecoI1996;174: 1518-21.
Baak JPA, Kuik OJ, Bezemer PD. The additional prognostic value of morphometric nuclear arrangement and DNA ploidy to other morphometric features In endometrial hyperplasia. Int J Gynecol Cancer 1994;4:289-97.
Kendall BS, Ronnett BM, Isacson C, Cho KR, Hedrick L, Diener-West M, et al. Reproducibility of the diagnosis of endometrial hyperplasia, Atypical hyperplasia and well-differentiated carcinoma. American Journal of Surgical Pathology 1998; 22: 1012-1019.
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
