بررسی اثرات کاهش شیوع دیابت و اختلال قند خون ناشتا بر بار قابل انتساب آن به بیماری¬های قلبی عروقی در ایران
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v5i0.1002کلمات کلیدی:
CVD- Diabetes- IFG- Potential Impact Fraction- SuRFNCD- Iranچکیده
مقدمه: اطلاع از مقدار بار قابل انتساب دیابت و اختلال قند خون ناشتا به بیماریهای قلبی عروقی بهدلیل اهمیت آن در تدوین راهکارهای پیشگیری و اولویتبندی مداخلات مربوطه ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثرات کاهش شیوع اختلال قند خون ناشتا (Impaired Fasting Glucose)، شیوع ابتلای کنونی به دیابت (Known Diabetes Mellitus) و شیوع مبتلایان به دیابت با تشخیص جدید (Newly Diagnosed Diabetes Mellitus (NDM) ) بر بار قابل انتساب آن به بیماریهای قلبی عروقی در ایران در سال 1388 انجام شده است.
مواد و روشها: بهمنظور محاسبه سهم تأثیر بالقوه Potential Impact Fraction)) و درصد بار قابل انتساب بیماریهای قلبی عروقی از متدولوژی ارزیابی خطر مقایسهای (Comparative Risk Assessment) سازمان جهانی بهداشت استفاده گردید. دادههای مربوط به شیوع اختلال قند خون ناشتا (Fasting Plasma Glucose [FPG] ≥6.1 and <7.0 mmol/l)، شیوع ابتلای کنونی به دیابت (If they reported having medication treated diabetes) و شیوع مبتلایان به دیابت با تشخیص جدید (FPG ≥7.0 mmol/l) از سومین دوره بررسی کشوری نظام مراقبت عوامل خطر بیماریهای غیرواگیر در سال 1386 استخراج گردید. همچنین دادههای مربوط به اندازه اثر (Adjusted Hazard Ratio) عوامل خطر مربوطه از یک مطالعه معتبر انجام شده در ایران گرفته شد. سهم تأثیر بالقوه در دو حالت سطح حداقل خطر تئوریک و امکانپذیر محاسبه گردید و از رویکرد شبیهسازی (Monte Carlo simulation-modeling techniques) برای برآورد عدم قطعیت (Uncertainty) درصد بار قابل انتساب استفاده گردید.
يافتهها: با کاهش شیوع مبتلایان به دیابت با تشخیص جدید در زنان از 05/10 درصد به سطح حداقل خطر امکانپذیر یعنی 5 درصد، 3/4 درصد از کل سالهای از دست رفته تعدیل شده با ناتوانی (DALYs) بهدلیل بیماریهای قلبی عروقی را میتوان کاهش داد. این مقدار برای مردان 9/2 درصد میباشد. بهطور کلی با کاهش شیوع IFG و NDM به سطح حداقل خطر تئوریک یعنی صفر در کشور، بهترتیب 7/0 و 1/6 درصد از کل سالهای از دست رفته تعدیل شده با ناتوانی بهدلیل بیماریهای قلبی عروقی در مردان قابل اجتناب خواهد بود. این مقدار برای زنان بهترتیب 1/1 و 5/8 درصد است.
نتیجهگیری: نتایج بررسی حاضر، اجرای غربالگری کشوری و دوره ای را در بزرگسالان اثربخش پیشبینی مینماید. اگرچه در این مطالعه، دادههای مربوط به شیوع دیابت و اختلال قند خون ناشتا و دادههای اندازه اثر مربوطه از منابع بروز شده و ملی گرفته شده است، با این وجود بهمنظور تصمیمسازی بهتر و اولویتبندی مداخلات پیشنهاد میگردد گزارش بار قابل انتساب (Attributable Burden) براساس مطالعات بروز شده محاسبه بار بیماری در سطح ملی و بهصورت تعداد سالهای از دست رفته تعدیل شده با ناتوانی بجای درصد بار قابل انتساب انجام گیرد.
دانلود
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.