تعیین الگوی بهره¬مندی از نظام ارايه خدمت سلامت (بستری) در کشور در سال 1387
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v5i0.1003کلمات کلیدی:
بهره¬مندی، خدمات بستری، ایرانچکیده
مقدمه: همواره اندازهگيري عملکردها و در نتيجه کارآيي نظام سلامت به ازاي يک واحد هزينه مورد مناقشه بوده است. شاخصهايي که با آنها عملکرد نظام سلامت را ميسنجند عبارتند از: سطح سلامتي جامعه و توزيع آن در مناطق و گروههاي اجتماعي، سطح پاسخگويي نظام سلامت و توزيع آن در مناطق و گروههاي اجتماعي و ميانگين حفاظت از مردم در مقابل هزينههاي سلامتي.
اين مطالعه با هدف اندازهگيري نياز مردم به دريافت خدمات سلامت (بستري) در سال 1387،اقدام آنها براي دريافت خدمات، بار مراجعه آنها، خدمات ارايه شده به آنها، زمان و هزينههايي که مردم براي دريافت اين خدمات صرف ميکنند انجام گرديد.
مواد و روشها: تحقيق در 30 استان کشور انجام گرديد. از هر استان 380 خانواده شهري و 380 خانواده روستايي مورد مطالعه قرار گرفتند. در داخل هر استان تعداد خانوارهاي هر شهرستان بر اساس جمعيت شهري و روستايي هر شهرستان تخصيص يافته و سپس بهصورت تصادفي خانوار مورد نظر انتخاب و کليه افراد آن وارد مطالعه گرديدند. پرسشنامه‌اي براي افرادي که نياز به خدمت بستري داشتند تکميل گرديد.
يافتهها: در اين طرح از 102 هزار نفر در کل کشور پرسشگري بهعمل آمد که 9597 نفر در يک سال گذشته نياز به خدمات بستري داشتند. 3/50 درصد شهري و 7/49 درصد روستايي بودند. شايعترين علت عدم استفاده از بيمه در شهر و روستا بيمه نبودن سرپرست خانوار ذکر گرديد. بيشترين علت مراجعه به بيمارستان حوادث تعيين گرديد. اولين دليل عدم اقدام به بستري بي پولي ذکر گرديد.
نتيجهگيري: تحليلهاي اوليه نتايج اين مطالعه نشان ميدهد که عوامل متعددي از جمله سکونت در شهر يا روستا، نوع بيمه، نوع بيماري و سطح اقتصادي اجتماعي خانوار در کيفيت دريافت خدمات بستري نقش مهمي دارند.
دانلود
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
