بررسي ميزان تأثير افزودن دوز پايين داکليزوماب به پروتکل استاندارد در کاهش پس زدن پيوند در بيماران گيرنده کليه

نویسندگان

  • Jalal Azmandian دانشگاه علوم پزشکی کرمان- فوق تخصص نفرولوژی- استادیار
  • Zahra Shafii دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- بيمارستان امام حسين (ع)- متخصص بیماری‌های داخلی
  • Seyed Mojtaba Sohrevardi دانشگاه علوم پزشکی شهيد صدوقي يزد- دانشكده داروسازي- استادیار
  • Faramarz Fazeli دانشگاه علوم پزشکی زاهدان- متخصص جراحی کلیه- استادیار.
  • Abbas Etminan دانشگاه علوم پزشکی کرمان- فوق تخصص نفرولوژی- استادیار.
  • Sara AziziShoul دانشگاه علوم پزشکی کرمان- پزشک عمومی

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v6i4.118

کلمات کلیدی:

داکليزوماب، پيوند کليه، رد پيوند.

چکیده

مقدمه: پيوند کليه، درماني انتخابي براي نارسايي مزمن پيشرفته کليه است. يکي از مهم‌ترين مشکلات درماني بيماران، پيشگيري از رد حاد پيوند مي‌باشد. اين مطالعه با هدف بررسي تأثير دوز کم داکليزوماب در کاهش رد پيوند گيرندگان کليه از دهنده زنده انجام‌شده است.

مواد و روش‌ها: اين مطالعه کارآزمايي باليني، در بيمارستان افضلي‌پور کرمان بر روي 120 بيمار گيرنده کليه از دهنده زنده انجام شد. بيماران به‌صورت تصادفي در 2 گروه 60 نفري قرار گرفتند. گروه شاهد داروهاي سيکلوسپورين، مايکوفنولات و پردنيزولون گرفتند. در گروه مداخله داکليزوماب (mg/kg 1) قبل از پيوند و سپس 2 هفته پس از آن نيز به رژيم فوق افزوده شد. وضعيت بيماران حداقل درطول 6 ماه، ازنظر رد پيوند، زمان آن و ميزان عوارض، پيگيري شد.

نتایج: ميزان رد حاد پيوند به‌طور مشخصي در گروه مداخله کمتر از شاهد بود (7/6% در مقابل 3/18%، 048/0P=). بقاي 6 ماهه در گروه مداخله 95% و در گروه شاهد 85% بود (029/0P=). تفاوت معناداري در ميزان بقاي 6 ماهه پيوند در زنان گروه مداخله در مقايسه با گروه شاهد مشاهده شد (97% در مقابل 74%، 02/0P=)، ولي در مردان تفاوت معناداري وجود نداشت (94% در مقابل 92%). ميزان بروز عفونت در 2 گروه يکسان بود.

نتیجه‌گیری: درمان القايي با دو دوز داکليزوماب در گيرندگان کليه پيوندي از فرد زنده، بروز رد پيوند حاد را کاهش، و بقاي بيمار را به‌خصوص در زنان افزايش مي‌دهد و منجر به افزايش عفونت نمي‌شود.

مراجع

Mitch W, Chronic kidney disease in: Goldman L, Ausiello D, Cecil Textbook of Medicine, 23rd edition, Saunders Elsevier,2008.p.922.

Tolkoff-Rubin N., Treatment of irreversible renal failure in: Goldman L., Ausiello D., Cecil Textbook of Medicine, 23rd edition, Saunders Elsevier,2008.p.941.

Mcevoy GK., Snow EK., AHFS drug information, 27th edition, Bethesda, USA, 2007, American Society of Hospital- System Pharmacists Inc.p.3672-4.

Pascual J., Marcén R., Ortuño J., Anti interleukin 2 receptor antibodies: basiliximab and daclizumab, Nephrol Dial Transplant. 2001;16:1756-1760.

Nazemian F, Naghibi M., Comparison of the efficiency of the prescription of the interleukin 2 receptor antagonist in living donor kidney recipient in Imam Reza hospital from 2001-2006, Mashhad Medical Faculty Journal, 2006;93(49):247-52.[Persian].

Ekberg H, Grinyó J, Nashan B, Vanrenterghem Y, Vincenti F, Voulgari A, et al. Cydosporine sparing with mycophenolate mofetil, daclizumab and corticosteroids in renal allograft recipients: The CAESAR study, Am J Transplant.2007 Mar;7(3):560-70.

Carpenter C., Milford E., Sayegh M., Transplantation in the treatment of renal failure in: Fauci A., Braunwald E., et al, Harrison's principles of internal Medicine, 17th Edition, McGraw Hill, 2008, p. 1777.

Goriaĭnov VA, Morozova MM, Kaabak MM, The influence of Daclizumab (Zenapax) on the post operative period in allogenic kidney recipients, Vestn Ross Akad Med Nauk, 2006;(3):18-21.

Ji SM, Li LS, Cheng Z, Cheng DR, Sun QQ, Chen JS, et al. A single dose daclizumab induction protocol in renal allograft recipients: a chinese single center experience, Transplant proc. 2007 Jun;39(5): 1396-401.

Lin M, Ming A, Zhao M., Two dose basiliximab compared with two dose daclizumab in renal transplantation: a clinical study, Clin Transplant. 2006;20(3):325-9.

Tang IY, Meier-Kriesche HU, Kaplan B, Immunosuppressive strategies to improve outcomes of kidney transplantation, semin Nephrol, 2007 Jul; 27(4):377-92.

Poorrezagholi F, Einollahi B, Firoozan A, Nafar M, Yadegari H, Moghaddam SM, et al. Effect of daclizumab on prevention of acute rejection of renal transplantation, Transplant proc. 2003,35:2735-2736.

Ekberg H, Persson NH, Källen R, Gül-Baykurt N., Two doses of daclizubnab in conjunction wigh low dose cyclosporine, mycophenolate mofetil, daclizumab and corticosteroids resulted in a low incidence of acute rejection after renal transplantation: Scand J Imun, 2003 dec,58(6):670-7.

Poorfarziani V., Lesan Pezeshki M., Einollahi B., Comparison of efficiency of Zenapax with Anti Lymphocyte Globolin in prevention of graft rejection in kidney transplantation recipient who are high risk immunologically, Kosar Medical Journal; 12(1): 69-73. [Persain].

Ciancio G, Burke GW, Gaynor JJ, Roth D, Kupin W, Rosen A, et al. A randomized trial of thymoglobulin vs. alemtuzumab (with lower dose maintenance immunosuppression) vs. daclizumab in renal transplantation at 24 months of follow-up, Clin Transplant, 2008: 22: 200-210.

Zhu YS, Xu AP, He HX, Fan LP, Nie HB, Nv J, et al. Half –dose zenopax for acute rejection prevention after renal transplantation, Nan Frang Yi ke da Xuexue Bao. 2006 Dec. 26(12):1818-20.

Jain A, Valentini RP, Gruber SA, West MS, Mattoo TK, Imam AA., Two dose daclizumab induction in pediatic renal transplantation, Pediatr Transplant 2009 Jun,3(4):490-4.

Pham K, Kraft K, Thielke J, Oberholzer J, Sankary H, Testa G, et al. Limited-dose Daclizumab versus Basiliximab: a comparison of cost and efficiency in preventing acute rejection, Transplant Proc. 2005 Mar;37(2):899-902.

Vega O, Cárdenas G, Correa-Rotter R, Alberú J, Morales-Buenrostro LE, Basiliximab vs. limited-dose daclizumab (2 mg/kg) administered in single or two separated doses in kidney transplantation: Revista De Invest Clin. 2008 Mar-Apr;60(2):82-6.

دانلود

چاپ شده

2012-01-23

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

<< < 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 > >>