بررسی تأثیر آموزش خودمدیریتی برکیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو

نویسندگان

  • Shahrzad Ghiyasvandian1 1- دانشگاه علوم پزشکی تهران- دانشکده پرستاری و مامایی- گروه پرستاری داخلی جراحی- دانشیار.
  • Asghar Salimi2 2- دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- دانشکده پرستاری و مامایی- بیمارستان امام حسین- کارشناس ارشد.
  • Mojdeh Navidhamidi3 3- دانشگاه علوم پزشکی تهران- دانشکده پرستاری و مامایی- گروه پرستاری داخلی جراحی و علوم پایه- استادیار.
  • Hossain Ebrahimi4 4- دانشگاه علوم پزشکی تهران- دانشکده پرستاری و مامایی- گروه پرستاری- استادیار.

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v12i1.1522

کلمات کلیدی:

دیابت نوع دو، آموزش خودمدیریتی، کیفیت زندگی.

چکیده

مقدمه: آموزش در دیابت یک مسأله بنیادی و مهم در دستیابی به کیفیت زندگی مطلوب است. یکی از مؤثرترین عوامل در کیفیت آموزش، انتخاب آموزش‌های مناسب است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش خودمدیریتی بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی بود که بر روی 98 بیمار دیابتی نوع دو انجام شد که از طریق تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه کلینیکی خلاصه شده کیفیت زندگی بیماران دیابتی (DQOL-BCI) به زبان فارسی، پرسشنامه دموگرافیک و مشخصات بیماری بود. قبل از شروع مداخله، پرسشنامه‌ها توسط بیماران تکمیل شد و سپس مداخله به‌صورت آموزش خودمدیریتی برای گروه مداخله به اجرا در آمد و بعد از دو ماه مجدداً پرسشنامه کیفیت زندگی تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون‌های آماری مجذور کای، آزمون دقیق فیشر، تی زوجی و مستقل و سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد.

نتايج: دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک با یکدیگر همگن بودند. میانگین نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله بین دو گروه تفاوت معنی‌دار نداشت (82/0=P) اما بعد از مداخله، میانگین نمره کیفیت زندگی بین دو گروه تفاوت معنی‌دار پیدا کرد (002/0=P).

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاکی از بهبود کیفیت زندگی به‌دنبال آموزش خودمدیریتی بود. باتوجه به نقش مهم آموزش در مدیریت و کنترل بیماری‌های مزمن از جمله بیماری دیابت، استفاده از این نوع آموزش جهت دستیابی به کیفیت زندگی مطلوب توصیه می‌شود.

بیوگرافی نویسندگان

  • Shahrzad Ghiyasvandian1، 1- دانشگاه علوم پزشکی تهران- دانشکده پرستاری و مامایی- گروه پرستاری داخلی جراحی- دانشیار.
    کارشناسی ارشد پرستاری
  • Asghar Salimi2، 2- دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- دانشکده پرستاری و مامایی- بیمارستان امام حسین- کارشناس ارشد.
    دانشیار دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران
  • Mojdeh Navidhamidi3، 3- دانشگاه علوم پزشکی تهران- دانشکده پرستاری و مامایی- گروه پرستاری داخلی جراحی و علوم پایه- استادیار.
    استادیار فیزیولوژی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران
  • Hossain Ebrahimi4، 4- دانشگاه علوم پزشکی تهران- دانشکده پرستاری و مامایی- گروه پرستاری- استادیار.
    استادیار داشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود

دانلود

چاپ شده

2017-05-15

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

<< < 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 > >>