اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح آپلین بافت چربی زیرپوستی و احشایی، انسولین و گلوکز پلاسمایی در موش‌های صحرایی نر

چکیده

مقدمه: در سال‌های اخیر، شیوع چاقی همه‌گیر شده است و فعالیت ورزشی قوی‌ترین محرک برای کاهش آن است. امروزه بافت چربی به‌عنوان یک آدیپوکاین شناخته شده است که تعداد زیادی سایتوکاین و هورمون ترشح می‌کند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات 5 هفته تمرینات تناوبی شدید (HIIT: High intensity interval training) بر سطوح آپلین در بافت چربی زیرپوستی و احشایی و میزان انسولین و گلوکز خون در موش‌های نر ویستار است.

مواد و روش‌ها: 20 سر موش به‌طور تصادفي به دو گروه تمرین (HIIT) و گروه کنترل تقسيم شدند. کل برنامه تمرینی به مدت پنج هفته و با پنج جلسه در هفته انجام شد. آزمودنی‌ها در هفته اول با سرعت  m/min37 در 6 وهله دو دقیقه‌ای فعالیت کردند و در بین هر وهله نيز به مدت یک دقیقه به آنها استراحت داده شد. در هفته دوم تعداد وهله‌ها به 7 مرحله رسید و سرعت به m/min40 افزایش یافت. در هفته سوم، پروتکل تمرینی با سرعتی برابر با  m/min43 و در 9 وهله انجام شد. در هفته چهارم سرعت به m/min 49 و تعداد وهله ها به 10 و در پنجمین هفته تعداد وهله‌ها به 12 و سرعت به  m/m52 رسيد. 72 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني، نمونه‌برداري بافت چربی احشایی و زیرپوستی و خونگیری انجام و متغیرهای موردنظر اندازه‌گیری شد. برای تحلیل داده‌ها نیز از آزمون تي مستقل استفاده شد. سطح معناداري، 05/0 در نظر گرفته شد.

نتایج: نتايج، تغییرات معني‌داری را در سطوح آپلین چربی احشایی و چربی زیر پوستی و انسولین پلاسماي گروه تمرين نسبت‌به گروه كنترل نشان داد (05/0P<) اما این تغییرات در گلوکز پلاسما معني‌دار نبود (05/0P≥).

نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تمرینات HIIT مي‌تواند باعث کاهش سطوح آپلین در بافت چربی احشایی و زیر پوستی ‌شود که این عامل مي‌تواند از بروز بیماری‌های مرتبط با چاقی جلوگیری کند. همچنین کاهش آپلین مي‌تواند کاهش مقاومت به انسولین و افزایش حساسیت انسولینی را به همراه داشته باشد.