بررسی کارایی نانوذرات لیپوزومی حاوی نقاط کوانتمی بارگذاری شده با داروی ضدسرطان دوکسوروبیسن در درمان سرطان سینه و ارایه مدل ریاضی برای سنتیک رسانش
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v14i4.2307کلمات کلیدی:
نانوذرات گرافن اکساید، لیپوزوم، دوکسوروبیسین، دارورسانیچکیده
مقدمه: نانوذرات علاوه بر افزایش کارایی داروهای گوناگون باعث کاهش عوارض جانبی آنها نیز میگردند. در این مطالعه فرمولاسیونهای نانوذرهای متفاوتی از داروی ضدسرطان دوکسوروبیسین تهیه شد. کارایی فرمولاسیونهای تولید شده در محیط کشت سلول نسبت به داروی آزاد بررسی گردید.
مواد و روشها: از روش تبخیر فاز معکوس برای ساخت لیپوزوم حاوی دوکسوروبیسین استفاده شد. نانوذرات گرافیت تهیه شدند. این نانوذرات با لیپوزوم حاوی دوکسوروبیسین مخلوط و نانوکمپلکس مربوطه کانژوگه شد. از روشهای طیف سنجی نور مرئی- فرابنفش و تفرق دینامیک نور، برای توصیف نانوذرات استفاده گردید. جهت سمیت فرمولاسیونهای مختلف از روش MTT و سلول 7-MCF استفاده شد.
نتایج: میزان بارگذاری دارو در لیپوزومها 72 درصد محاسبه شد. بیشترین اندازه مربوطبه کمپلکس نانوکانژوگه با نانومتر و کمترین اندازه مربوطبه نانوذره گرافن اکساید با اندازه نانومتر بود. رهایش کنترل شده در 96 ساعت و میزان رهایش دارو 95/43 درصد مشخص شد. کارایی دارو در حالت نانوذره نسبت به داروی آزاد افزایش قابل ملاحظه مییابد. در کمترین غلظت دارو (10 ماکرومولار)، سمیت لیپوزوم حاوی دوکسوروبیسین 72 درصد و کمپلکس نانوکونژوگه 85 درصدتخمین زده شد. داروی آزاد سمیت سلولی 35 درصدی در غلظت 10 ماکرومولار و 89 درصد در غلظت 2500 ماکرومولار باعث شد.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه سامانه لیپوزومی حاوی دوکسوروبیسین آهسته رهش، نشان داد لیپوزوم بهعنوان نانوذرهای مناسب برای دوکسوروبیسین عمل میکند. در حضور این نانوذره در کمپلکس، سمیت به میزان چشمگیری افزایش یافت.
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.