شاخص های استرس اکسیداتیو و اثر کروم و سلنیوم در بیماران دیابت نوع 2

چکیده

مقدمه: استرس اکسیداتیو که در اثر افزایش گلوکز ایجاد می‌شود، سبب عدم تعادل بین اکسیدان‌ها و آنتی‌اکسیدان می‌گردد. کروم سه ظرفیتی می‌تواند عمل انسولین را تقویت کند و سلنیوم به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان عمل می‌کند. مطالعه حاضر با هدف تأثیر استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت و نقش آنتی‌اکسیدانی کروم و سلنیوم در مراقبت از استرس اکسیداتیو دیابتی، انجام شد.

مواد و روش‌ها: 30 بیمار دیابتی نوع 2 و 25 فرد سالم در این مطالعه شرکت کردند. قند خون ناشتا، هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) و پروفایل لیپیدی در کلیه افراد با دستگاه اتوآنالیزر بیوشیمی اندازه‌گیری شد. سنجش شاخص‌های استرس اکسیداتیو، گلوتاتیون احیا (GSH) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) با کیت‌های مخصوص انجام شد همچنین کروم و سلنیوم سرم با دستگاه جذب اتمی اندازه‌گیری شد. نتایج با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد. همبستگی بین عامل به‌دست آمده با استفاده از آزمون پیرسون ارزیابی شد (05/0>P). معنی‌دار در نظر گرفته شد.

نتایج: GSH) و (GPx) در بیماران دیابتی به‌ترتیب (µM 68/0 ± 04/4 وU/ml  35/4 ± 78/27) بود که نسبت به افراد سالم (65/0 ± 26/8 و 74/0 ± 28/41) کمتر بود. مقدار کروم و سلنیوم در بیماران دیابتی به‌ترتیب ((µg/ L) 19/0 ± 8/7 و (µg/L)  05/4 ± 24/65) که نسبت به افراد سالم ((µg/L) 20/0±7/10 و (µg/L) 72/1±60/90) کاهش یافته‌اند. مقدار P در همه آنها کمتر از 001/0 بود.

نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که کمبود کروم و سلنیوم که آنتی‌اکسیدان می‌باشند بر روی شاخص‌های استرس اکسیداتیو اثر گذاشته است. بنابراین شیوه‌های درمانی مناسب در جهت تقویت دفاع آنتی‌اکسیدانی می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری و درمان دیابت نوع 2 داشته باشد.