تغییرات الکتروفیزیولوژیک قلبی به دو نوع فعالیت ورزشی تناوبی شدید و پیشرونده درماندهساز در مردان غیرورزشکار
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v14i4.2298کلمات کلیدی:
فعالیت پیشرونده واماندهساز، فعالیت تناوبی شدیدچکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه، مقایسه تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی تناوبی شدید و پیشرونده درماندهساز بر تغییرات الکتروفیزیولوژیک قلبی در مردان غیرورزشکار بود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد غیر ورزشکار با دامنه سنی 58/8±93/33 سال میباشد که از این میان 16 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. آزمودنیها در گروه تناوبی شدید (4 وهله فعالیت 30 ثانیهای با حداکثر شدت و 2 دقیقه استراحت غیرفعال) در یک مسافت 20 متری و در فعالیت فزاینده درماندهساز پروتکل بروس را انجام دادند طول موج P، QRS، T، همچنین تناوب R تا R، قطعه QT، P-R و تغییرات قطعه ST و در مورد شدت ارتفاع موج P و QRS اندازهگیری گردید. کلیه متغیرهای پژوهش حاضر را در زمانهای استراحت، بلافاصله بعد از اجرای فعالیت ورزشی و در دوره ریکاوری (دو ساعت بعد از فعالیت) گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS از روش آزمون آماری ANOVA و سپس از آزمون تعقیبی LSD استفاده شد.
نتايج: مشخص شد بین دو گروه تمرینی تفاوت معنیداری در میزان QT، P-R، QRS و P نوار قلب وجود ندارد.
نتیجهگیری: پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات شدید همانند تمرینات واماندهساز میتواند تغییرات را در فعالیتهای ساختاری قلب ایجاد کند. پيشنهاد ميشود از تحميل تمرينهاي با شدت حداكثر و واماندهساز به افرادي كه آمادگي لازم را در راستاي سازگاري ضربان قلب ندارد، اجتناب شود.
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.