ارزیابی ارگونومیکی ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی- عضلانی در پرستاران با استفاده از روش QEC و ارتباط آن با استرس شغلی
نویسندگان
-
Behnam Moradi
- کارشناسی ارشد مدیریت سلامت، ایمنی و محیط‌زیست، گروه سلامت، ایمنی و محیط‌زیست، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم‌پزشکی شهید‌بهشتی، تهران، ایران.
http://orcid.org/0000-0001-9888-2571
-
Samira Barakat *
- کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه‌ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
http://orcid.org/0000-0002-5695-3244
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v16i1.2555چکیده
مقدمه: اختلالات اسکلتی – عضلانی و استرس شغلی یکی از مهمترین دغدغه‌های کارکنان در سازمان‌ها و به خصوص بیمارستان‌ها می‌باشند. هدف از این مطالعه تعیین ریسک اختلالات اسکلتی عضلانی با روش QEC و ارتباط آن با استرس شغلی در پرستاران بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصيفي- تحليلي که از لحاظ زمانی، مقطعی بود؛218 نفر از پرستاران شاغل در دو بیمارستان شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های دموگرافیک، نوردیک و پرسشنامۀ استاندارد استرس شغلی HSE و ارزیابی ریسک فاکتورهای ارگونومی در بین پرستاران با استفاده از روش QEC انجام گردید. برای آنالیز داده‌ها از نرم‌افزار آماری SPSS 21، آزمون‌های آماري ضريب همبستگي پيرسون و آنالیر واریانس یک‌طرفه استفاده شد.
نتایج: میزان شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی در بین پرستاران 93/83% به‌دست آمد، 78/58% پرستاران در سطح ریسک بسیار بالا و 45/32% در سطح ریسک بالا ابتلا به اختلالات قرار داشتند و 38/63% آنان دارای استرس شغلی زیاد بودند. نمره نهایی QEC با استرس شغلی دارای رابطه معنادار و غیر‌مستقیم بود.
نتیجه‌گیری: با افزایش نمره QEC، نمره استرس کاهش یافت که به معنای شرایط نامطلوب و استرس‌زای پرستاران می‌باشد علاوه بر اینکه باید اقدامات اصلاحی ارگونومیگی هر چه سریع‌تر انجام شود؛ برنامه‌های مداخلاتی مناسبی نیز به منظور افزایش سطح آگاهی پرستاران در جهت دستیابی به راه‌حل‌های بهینه برای پیشگیری یا کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی و استرس شغلی تدوین و اجرا گردد.
فایل‌های دیگر
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
