تأثير وضعیت خوابیده به پهلو بر میزان موفقیت جايگذاري لوله تغذیه‌ای بینی معده‌ای در بیماران مبتلا به کاهش سطح هوشیاری: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

نویسندگان

  • الهام مرداسی - مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری در بیماری‌های مزمن، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0002-8900-1012
  • سیمین جهانی - دانشیار، گروه پرستاری داخلی و جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکزتحقیقات مراقبت پرستاری در بیماری‌های مزمن، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0002-4407-6993
  • نسرین الهی - گروه پرستاری داخلی و جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکزتحقیقات مراقبت پرستاری دربیماری‌های مزمن، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0003-4283-0339
  • بهمن چراغیان - گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات گوارش، واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان امام خمینی (ره)، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0001-5446-6998

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v17i3.2759

چکیده

مقدمه: جايگذاري لوله تغذیه‌ای بینی معده‌ای در بیماران بی‌هوش و بیماران با کاهش سطح هوشیاری یک فرآیند چالش برانگیز با میزان بالای عدم موفقیت است. لذا، مطالعه کارآزمایی بالینی موازی حاضر با هدف بررسی تأثير وضعیت خوابیده به پهلو بر میزان موفقیت جايگذاري لوله تغذیه‌ای بینی معده‌ای در بیماران با سطح هوشیاری پایین انجام گردید.

مواد و روش‌ها: نوع مطالعه حاضر كارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که در آن 170 بیمار با سطح هوشیاری پایین و بستری شده در بخشهای مراقبت ویژه و جنرال بیمارستان گنجویان شهر دزفول و به‌صورت تصادفی و با استفاده از بلوک‌های جایگشتی شش‌تایی به دو گروه کنترل (85) و مداخله (85) تخصیص یافتند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و بالینی و چک لیست بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری SPSS استفاده شد.

نتايج: نتایج مطالعه نشان می‌دهد مدت زمان جایگذاری لوله در گروه مداخله 63/64 ثانیه و در گروه کنترل 80/99 ثانیه، شایع‌ترین عارضه یعنی رفلکس گگ در گروه مداخله 30/35 درصد و در گروه کنترل 94/ 52 درصد و میزان موفقیت در جایگذاری بار اول در گروه مداخله 53/63 درصد و در گرو کنترل 59/30 درصد بوده است. عوارض حین جايگذاري لوله (002/0P=)، زمان صرف شده (0001/0P<)، تعداد دفعات امتحان کردن تا رسیدن به موفقیت برای جايگذاري لوله (0001/0P<) در گروه مداخله به شکل معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود. در کل، میزان موفقیت جایگذاری لوله در گروه مداخله نسبت‌به گروه کنترل به‌صورت معنی‌داری بیشتر بود (001/0P=).

نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه حاضر استفاده از وضعیت خوابیده به پهلو جهت جايگذاري لوله در بیماران با کاهش سطح هوشیاری را به تیم درمان به ‌خصوص پرستاران توصیه می‌کند. زیرا این روش علی‌رغم افزایش نرخ موفقیت و صرفه‌جویی در وقت پرستار، باعث کاهش عوارض و تعداد دفعات امتحان کردن تا رسیدن به موفقیت می‌شود.

چاپ شده

2022-09-26

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > >>