بررسی پلی‌مورفیسم گیرنده ویتامین D (rs7975232) در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک

نویسندگان

  • فاطمه داوریان - گروه علوم زیستی مقایسه‌ای، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
  • اکرم وطن نژاد - گروه علوم زیستی مقایسه‌ای، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0002-8202-7914
  • اسما خیراللهی - گروه علوم زیستی مقایسه‌ای، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0002-5976-3892
  • مریم تیموری - گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0002-3904-3951
  • مریم شعبانی نشتایی - گروه تشریح، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. 4- گروه ناباروری، بیمارستان شریعتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0002-7726-3680

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v19i4.3361

کلمات کلیدی:

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، گیرنده ویتامینD، پلی‌مورفیسم، ناباروری، rs7975232

چکیده

مقدمه: در مطالعات مختلفی، ارتباط متابولیسم ویتامینD با ایجاد سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) مشخص شده ‌است. گیرنده سلولی اتصالی به ویتامین D  (VDR) یک گیرنده پلی‌مورفیک است که نقش حیاتی در متابولیسم ویتامینD دارد. در این مطالعه ارتباط میان فراوانی پلی‌مورفیسم rs7975232 در ژن VDR با خطر ابتلا به PCOS بررسی شد.

مواد و روشها: تعداد 101 زن مبتلا به PCOS در مقایسه با 101 مورد زن غیر PCOS در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه خون از این افراد گرفته شد و فاکتورهای بیوشیمیایی و هورمونی آنها اندازه‌گیری شده و با توجه به نرمالیتی آنها با استفاده از آزمون‌های Student's t-test و Mann-whitney. مورد مقایسه قرار گرفتند. پس از استخراج DNA، از روش PCR-RFLP جهت تعیین ژنوتایپ پلی‌مورفیسم rs7975232 استفاده گردید و با استفاده از آزمون Chi-squared مورد مقایسه قرار گرفتند.

نتایج: یافته‌های این مطالعه حاکی از آن است که تغییرات فراوانی ژنوتایپ‌ها و آلل‌های پلی‌مورفیسم rs7975232 بین دو گروه زنان سالم بارور و زنان مبتلا به PCOS معنی‌دار نبود. با اینکه، فراوانی ژنوتیپ CA در زنان PCOS و غیر PCOS نسبت به ژنوتیپ‌های AA و CA بیشتر بود ولی به سطح معنی‌داری نرسید. در همین راستا ژنوتیپ CA و آلل A، ریسک PCOS شدن را در زنان افزایش نداد (2/0P=، 37/1-31/0CI=، 66/0P=).

نتیجهگیری: طبق نتایج حاصل از مطالعه حاضر، ارتباطی بین پلی‌مورفیسم Apa-I در ژن VDR با PCOS یافت نشد. علاوه-براین، ارتباطی بین ژنوتیپ‌های پلی‌مورفیسم Apa-I با مقاومت به انسولین، التهاب و پروفایل چربی دیده نشد. با این حال، مطالعات بیشتری برای تأیید یافته‌ها و روشن شدن مکانیسم بیولوژیکی این پلی‌مورفیسم بر خطر ابتلا به PCOS موردنیاز است.

دانلود

چاپ شده

2025-02-03

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

<< < 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 > >>