استرس شغلي و نوبت كاري در كاركنان شركت پلي اكريل اصفهان

چکیده

مقدمه: در جوامع صنعتي نوبت كاري به­ويژه نوبت شب بسيار شايع است. نياز بدن به سازگار شدن با سيكل­هاي متفاوت خواب و بيداري منجر به استرس و اختلالات سلامتي مي­شود. اين مطالعه به­منظور تعیین شیوع استرس شغلي و بررسی ارتباط آن با شيفت كاري در بين كاركنان شركت پلي اكريل اصفهان انجام گرفت.

مواد و روش­ها: يك مطالعه مقطعي در بين 227 نفراز كاركنان شركت پلی اکریل با استفاده از روش پرسش­نامه­ای خود ایفا جهت تعیین استرس شغلی، نوبت کاری و سایر اطلاعات زمینه­ای انجام شد. دو مولفه استرس شغلی (عدم تعادل تلاش- پاداش (ERI) و تعهد كاري بالا (OC)) با استفاده از پرسش­نامه سيگريت سنجیده شد. تعیین ارتباط بین استرس شغلی (ERI وOC) با شیفت کاری با به­کارگیری رگرسيون لجستيك و نرم­افزار SPSS انجام گرفت.

يافته­ها: 8/82% كاركنان تاكنون حداقل یک نوبت شيفت كاري داشتند و شیوع استرس شغلی بر اساس ERI و OC به­ترتیب برابر %9/26 و %4/15 بود. پس ازکنترل متغير­هاي مخدوشگر (سن، نگرش منفي، تحصيلات و نوع قرارداد) یافته­ها نشان داد نوبت کاری پیش­بینی­کننده مؤلفه ERI استرس شغلی نیست اما شانس استرس شغلی در مقایسه با افراد دارای تحصیلات دانشگاهی، برای افراد با تحصیلات پایین 7.7 برابر (OR=7.69,95% C.I:1.458 - 40.56) و برای افراد داراي ديپلم يا تحصيلات دبيرستاني 4/2 برابر (OR=2.41,0.95% C.I: 1.14- 5.10) می­باشد. هم­چنين نسبت شانس تطبیق داده شده نشان داد که شانس مؤلفه OC استرس شغلی برای نوبت کاری شب در مقایسه با نوبت کاری روز 81% (OR=1.81,0.95% CI:0.44 - 7.41) افزایش می­یابد و با افزایش یک نمره نگرش منفی شانس استرس شغلی 16% (OR=1.16,0.95% CI:1.84 - 1.24) بیش­تر می­شود.

نتيجه­گيري: در این مطالعه نوبت کاری پیش­بینی­کننده معنادار هیچکدام از مولفه­های استرس شغلی نبود اما سطح تحصیلات و نگرش منفی به­ترتیب پیش­بینی­کننده ERI و OC استرس شغلی بودند.