نقش عوامل مشتق از سلول‌های اندوتلیال در بروز کوه‌گرفتگی حاد
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v12i3.1733کلمات کلیدی:
کوه‌گرفتگی حاد، عامل رشد اندوتلیال عروق، اندوتلین-۱.چکیده
مقدمه: کوه گرفتگی حاد که ناشی از صعود سریع به ارتفاعات می‌باشد دارای شرایط پاتوفیزیولوژیکی پیچیده است. بنابراین، در این مطالعه به بررسی نقش عامل‌های مشتق از سلول‌های اندوتلیال در بروز کوه گرفتگی حاد پرداخته شده است.
مواد و روش‌ها: ۲۱ فرد سالم با میانگین سنی 5/8±7/31 سال در این مطالعه شرکت کردند. نمونه‌گیری خون به‌صورت ناشتا در سطح دریا، 1 و ۲۴ ساعت بعد از صعود، از سیاهرگ بازویی آزمودنی‌ها گرفته شد و سپس میزان VEGF و اندوتلین-۱ به‌روش الایزا مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. همچنین، میزان کوه گرفتگی حاد توسط پرسشنامه لیک لوئیس در ۶ ساعت پس از در معرض قرارگرفتن به ارتفاع مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: ۱۱ نفر از آزمودنی‌ها در ۶ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ارتفاع، دچار کوه‌گرفتگی حاد شدند. میزان VEGF و اندوتلین-۱ در سطح دریا در افراد مقاوم به AMS نسبت‌به افراد حساس به AMS بیشتر بود (05/0P≤). میزان VEGF و اندوتلین-۱ در گروه مقاوم و حساس به AMS در ۱ و ۲۴ ساعت پس از قرارگرفتن در معرض ارتفاع به‌طور معناداری افزایش پیدا کرد (05/0P≤). همچنين میزان VEGF و اندوتلین-۱، در حالت پایه و در ۱ و ۲۴ ساعت پس از قرارگرفتن در معرض ارتفاع در افراد مقاوم به AMS نسبت‌به افراد حساس به AMS بیشتر بود (05/0P≤).
نتیجه‌گیری: نتايج مطالعه نشان داد كه پاسخ این پروتئین‌ها پس از قرارگرفتن در معرض ارتفاع در افراد مقاوم به AMS نسبت‌به افراد حساس به AMS بیشتر است و حساسیت به AMS ممکن است با پاسخ کمتر VEGF و اندوتلین-۱ مرتبط باشد.
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
