ارزيابي و مقايسه تشخيص¬هاي كلينيكي و پاراكلينيكي واژنيت تريكومونایي در زنان مراجعه¬كننده به مراكز بهداشتي درماني شهرستان شاهرود

نویسندگان

  • Nahid Bolbolhaghighi دانشگاه علوم پزشكي شاهرودـ مربی گروه مامایی
  • Hossein Ebrahimi دانشگاه علوم پزشكي شاهرودـ مربی گروه پرستاری
  • Pirasteh Norouzi دانشگاه علوم پزشكي شاهرودـ كارشناس آزمايشگاه
  • Mehri Delvarianzadeh دانشگاه علوم پزشكي شاهرودـ مربی گروه بهداشت

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v3i1.202

کلمات کلیدی:

تريكومونا، واژنيت، كلينيك، پاراكلينيك

چکیده

مقدمه: تريكومونياز يكي از بيماري­هاي منتقل شونده از راه جنسي است كه عامل آن يك انگل فلاژل­دار به­نام تريكوموناس واژيناليس مي­باشد و سومين علت شايع واژينيت است. اين بيماري 180 ميليون زن را در تمام جهان و 2 تا 3 ميليون زن آمريكايي را در هر سال مبتلا مي­سازد. با توجه به شيوع بالاي تريكومونا و هزينه­هاي سرسام آور درماني بر آن شديم تا تشخيص­هاي كلينيكي و پاراكلينيكي را مورد ارزيابي و مقايسه قرار دهيم.

مواد و روش­ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي ـ تحليلي است كه بر روي 300 خانم مراجعه­کننده با علایم عفونت­هاي واژينال انجام شده است. هم­زمان با معاينه فيزيكي با اسپي كولوم دو نمونه گسترش ترشحات ابتدا از آندوسرويكس و سپس اگزوسرويكس بر روي لام تهيه شد. سپس يك نمونه از ترشحات كلدوساك خلفي بيمار همراه با Cotton Soup گرفته و داخل لوله آزمايش حاوي سرم فيزيولوژي استريل قرار داده شد و پرسش­نامه اول توسط كارشناس مامائي تكميل شد و انجام آزمايشات پاپ اسمير، اسمير مرطوب و كشت و تكميل پرسش­نامه دوم توسط كارشناس آزمايشگاه انجام گرديد. در انتها نتايج تشخيص­هاي باليني، ميكروب شناسي و سيتولوژي با هم مقايسه گرديد و از طريق روش­هاي آماري شاخص­هاي حساسيت روش­هاي مختلف تشخيص مورد بررسي قرار گرفت.

نتایج: نتايج پژوهش نشان دهنده آن بود كه بيش­ترين سن شيوع واژنيت تريكومونایي با تشخيص باليني 21 تا 35 سال (6/52%) و كم­ترين آن گروه سني 20 سال و كم­تر (3/10%) بوده است. بر­اساس نتايج باليني 78 مورد تريكومونا گزارش شده است در حالي­كه در هيچ مورد از محيط­هاي كشت تريكومونا ثابت نشده است، نتايج نشان مي­دهد كه روش تشخيص باليني نسبت به كشت باعث 26% مثبت كاذب در تشخيص تريكومونا بوده و در محيط اسمير مرطوب و پاپ اسمير 1 مورد از تريكومونا ثابت شده است. نتايج نشان مي­دهد كه روش تشخيص باليني نسبت به اسمير مرطوب و پاپ اسمير 7/25% مثبت كاذب در تشخيص تريكومونا داشته است.

نتيجه­گيري: استفاده از پاراكلينيك هم­زمان با معاينات كلينيكي نقش مهمي را در تشخيص و درمان واژنيت­ها ايفا مي­كند و لذا به­منظور اجتناب از تجويز غيرضروري دارو و پيش­گيري از عوارض ناشي از مصرف داروها انجام برخي آزمايشات پاراكلينيكي در بيماران مشكوك توصيه مي­گردد.

مراجع

Paul N. Vaginitis. In: Phyllis CL, Jeffrey FP. Primary care for women. 2nd ed. Philadelphia: Williams and wilkins; 2004.p. 189.

Siya SS, Pratap k. Sexually transmitted diseases. In: Sabaratnam A, Sivanesaratnam V, Chatterjee A, Kumar P, editors. Essentials of Obstetrics. 1st ed. India: 2005.p. 107.

David ES. Genitourinary infections and sexually transmitted diseases. In: Jonathan SB. Berek and

novak's gynecology. 14th ed. Philadelphia: lippincott willams and wilkins; 2007.p.544.

Ruthe T, Katherine Tc. Gyecologic infections. In: Kennethm J.R, Ross S.B, Robert LB, Andrea D. Kistner's gynecology and women's health. 7th ed. London: Mosby; 1999.p.478.

David AE. Pelvic infections and sexually transmitted diseases. In: James RS, Ronald SG, Beth YK, Athur FH. Danforth's obstetrics and gynecology. 9th ed. Philadelphia: lippincott willams and wilkins; 2003.p. 587.

Marcia MH, Dana Ml, Lisa Fl, Jane RS, Myron C, Heidi S, et al. Methods for detection of trichomonas vaginalis in the male partners infected women: Implications for control of trichomoniasis. J Clin Microbiol 2006; 44 (11): 3994- 3999.

Buve A, Weiss HA, Laga M, Van Dyck E, Musonda R, Zekeng L, et al. The epidemiology of trichomoniasis in women in four cities. AIDS 2001; 15: 89- 96.

World Health Organization. Global prevalence and incidence of selected curable sexually transmitted infections. Geneva: World Health Organization; 2001.

Cohen MS, Hoffman IF, Royce RA, Kazembe P, Dyer JR, Daly CC, et al. Reduction of concentration of HIV-1 in semen after treatment of urethritis: implications for prevention of sexual transmission of HIV-1. AIDSCAP Malawi Research Group. Lancet 1997; 349: 1868- 18.

Cu-Uvin S, Ko H, Jamieson DJ, Hogan JW, Schuman P, Anderson J. Prevalence, incidence, and persistence or recurrence of trichomoniasis among human immunodeficiency virus (HIV)-positive women and among HIV-negative women at high risk for HIV infection. Clin Infect Dis 2002; 34 (10): 1406-1411.

Laga M, Manoka A, Kivuvu M, Malele B, Tuliza M, Nzila N, et al. Non ulcerative sexually transmitted diseases as risk factors for HIV-1 transmission in women from a cohort study. AIDS 1993; 7: 95- 102.

Fariborz M. Benign disorders of the vulva and vagina. In: Alan HD, Lauren N, Murphy TG, Neri L. Current diagnosis and treatment obstetetrics and gynecology. 10th ed. New York: McGraw-Hill; 2007.p.603.

Tracee cornforth. Women's Health. Trichomones, trichomoniasis, diagnosis, conseqences, treatment, and prevention 2007. Available from: http://womenshealth. About.com/cs/trichomonas/a/trichomonaspt 2. htm.

Ohlemeyer C, Hornberger L, lynch D, Swier K. Diagnosis of trichomonas vaginalis in adolescent females: In poush T.M T.V culture versus wet mount micros cop. J Adolesc Health 1998; 22 (3): 205- 208.

Farahmand M. Prevalence of trichomoniasis in women attending family planning clinic by using culture media and direct methods in Tehran. Teb va Tazkieh 1995; 22: 22. Persian.

Hay P, Gzeizel AE. Asymptomatic trichomonas and candida colonization and pregnancy outcome. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol 2007; 21(3): 403-9

Soper DE, Bump RC, Hurt WG. Bacterial vaginosis and trichomoniasis vagintis are factors for cuff cellulitis after abdominal hysterectomy. Am J Obstet Gynecol 1990; 163: 1016-1023.

Gary C, Kenneth JK, Steven LB, John C.H, larry G, Katharine DW, Williams obstetrics. 22nd ed. New York: McGraw-Hill companies; 2005.p.1523.

Hollander DH, Leggett NC. Vit B12 requirement for growth of trichomonas vaginalis in vitro. J Parasitol 1985; 71(5): 683- 4.

Wiesenfeld HC, Macio I. The infrequent use of office-based diagnostic tests for vaginitis. Am J Obstet Gynecol 2001; 184(2): 248- 9.

Kapiga SH, Vuylsteke B, Lyamuya EF, Dallabetta G, Laga M. Evaluation of sexually transmitted diseases diagnostic algorithms among family planning clients in Dar es Salaam, Tanzania. Sexuallity Trasmitted Infection 1997; 4(1): 32- 38.

Parhizkar S, Moshfe A. Prevalence of cervico vaginal infection among the pap smear of women: Yasuj 1999- 2000. Armaghan Danesh 2003; 7(28): 37- 44.

Kokabi R, Raofi M, Moaven M, Momenzadeh AA. The role of preclinical lab in diagnosis, treatment and follow up of vagenitis in the gencologic patients at hamzeh OPD clinic fasa. Boghrat Med J 2004; 2(3): 6-9.Persian.

Khairkhah M, Etehad GH. Prevalence of candidia trichomonasis gardenella and gonerrheal infections and comprison of clinical and paraclinical diagnosis in womens refferal to health centers of Ardebil Journal of Ardabil University of Medical Sciences 2001; 1(1):7-11. Persian.

Guerreiro D, Gigante MA, Teles LC. Sexually transmitted diseases and reproductive tract infection among contraceptive users. J Gynecol Obstet 1998; 63(1): 167- 73.

Borchardt KA, Zhang MZ, shing H, flink K. A comparison of the sensitivity of the Inpouch TM TV, Diamond's, and Trichosel media for detection of trichomonas vaginalis. Genitourin Med 1997; 73(4): 297- 8.

Culha G, Hakverdi AU, Zeteroglu S, Duran N. Investigation of the prevalence of trichomonas vaginalis in women with complaints of vaginal discharge and itching. Turkiye Parazitoloji Dergisi 2006; 30(1): 16- 18.

Rajabi P, Hakmati-Moghaddam H, Attari K. Frequency of cervico- vaginal infections in 2600 pap-smears in Isfahan. JRMS 1999; 2(3): 148-151.

Anderson MR, Klink k, Cohrssen A, Jenny D. Review: Vaginal signs and symptoms perform poorly in diagnosing vaginal candidiasis, bacterial vaginosis, and vaginal trichomoniasis commentary. ACP J Club 2004; 141(2): 47- 49.

دانلود

چاپ شده

2008-06-10

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

1 2 > >>