اثر یک دوره تمرینات هوازی با شدت متوسط بر فعالیت آمینوترانسفرازهای کبدی در زنان چاق بزرگسال کم تحرک

چکیده

مقدمه: چاقی به‌عنوان عامل خطر کبد چرب و سندرم متابولیک شناخته شده است. این مطالعه با هدف تعیین اثر یک دوره تمرینات هوازی بر فعالیت آمینوترانسفرازهای کبدی (AST, ALT) و آلکالین فسفاتاز (ALP) در زنان چاق بزرگسال انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 28 زن بزرگسال چاق کم تحرک (36≥BMI≥30) به شیوه تصادفی به دو گروه ورزش (14=n) و کنترل (14=n) تقسیم شدند. گروه ورزش در یک دوره تمرینات هوازی به مدت 12 هفته به تعداد 3 جلسه در هفته در دامنه شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه شرکت نمودند. فعالیت AST، ALT و ALP همچنین شاخص‌های آنتروپومتریکی در شرایط قبل و پس از مداخله تمرینی اندازه‌گیری و توسط آزمون‌های آماری تی مستقل و همبسته با یکدیگر مقایسه شدند. سطح معنی‌داری 05/0 در نظر گرفته شد.

نتایج: در شرایط پایه، تفاوت معنی‌داری در فعالیت آنزیم‌های کبدی و شاخص‌های آنتروپومتریکی بین دو گروه مشاهده نشد (05/0≤P). در مقایسه با پیش آزمون، علیرغم عدم‌تغییر فعالیت ALP (114/0=P)، کاهش معنی‌داری در فعالیت AST (023/0≥P) و ALT (011/0≥P) به‌واسطه تمرین هوازی در گروه ورزش مشاهده شد. تمرینات هوازی به کاهش معنی‌دار شاخص‌های آنتروپومتریکی در گروه ورزش منجر شد (05/0≥P). در گروه کنترل، هیچ تغییری در متغیرها بین دو شرایط پیش و پس آزمون مشاهده نشد (05/0≤P).

نتیجه‌گیری: تمرین هوازی منظم با اثرات درمانی ایمن و مؤثر روی فعالیت آنزیم‌های کبدی در زنان چاق همراه است. این فواید را می‌توان به کاهش توده چربی به‌ویژه چربی شکمی در پاسخ مداخله تمرینی در افراد چاق نسبت داد.