بررسی ارتباط غلظت منوکسیدکربن در هواي شهر تهران با فشارخون بارداری و پره¬اکلامپسیا

نویسندگان

  • Zahra-Beigom seyd-Aghamiri دانشگاه علوم پزشکی تهران- معاونت سلامت- تحقیقات کاربردی.
  • Mohsen Vijheh دانشگاه ناگویای ژاپن- مرکز تحقیقات طب کار.
  • Fereshte Farzianpoor دانشگاه علوم پزشکی تهران- دانشکده بهداشت- عضو هیأت علمی.
  • Zahra kazemi-Asfe دانشگاه علوم پزشکی تهران– معاونت سلامت– کارشناس آمار و مدارک پزشکی.

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v3i2.209

کلمات کلیدی:

فشارخون بارداری، پره¬اکلامپسیا، منوکسیدکربن، بارداری.

چکیده

مقدمه: در این مطالعه ارتباط آلودگي هواي مناطق شهري تهران از نظر غلظت گاز منوکسیدکربن با فشارخون بارداری و پره­اكلامپسيا در مادران ساكن نواحی مختلف شهر با سطوح مختلف آلودگی، مورد بررسی قرار گرفته است.

مواد و روش­ها: در اين مطالعه 4500 خانم باردار از سه بيمارستان وابسته به دانشگاه تهران كه داراي زايشگاه بودند انتخاب شدند. این مادران در مناطق با آلودگي پایین CO (ایستگاه شرق) و سه ایستگاه با آلودگي متوسط تا شديد CO (ایستگاه مرکزی، جنوب و غرب تهران)زندگی مي­کردند. فاصله محل زندگی نمونه­ها از ایستگاه­هاي سنجش آلودگي حداکثر 5 کيلومتر بوده است.  ابزار جمع­آوري داده­ها شامل فرم جمع­آوري اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات بارداری بود. تشخیص بيماري فشارخون بارداری و پره­اکلامپسیا توسط متخصصین زنان (همكاران طرح) در بیمارستان­های مورد پژوهش انجام پذيرفت. فشارخون دیاستولیک و سیستولیک 6 ساعت پس از زایمان برای کلیه­ی مادران در شرایط استاندارد ثبت گردید.

نتایج: در مناطق با آلودگي بالاي CO نسبت به مناطق با آلودگي پايين، ميانگين فشار خون دياستولي در نمونه­هاي پژوهش بیشتر و ميانگين فشار خون سيستولي بطور معناداري کمتر گزارش شده است. بروز فشارخون بارداری و پره­اکلامپسیا در مناطق با آلودگی هوای مختلف تفاوت معناداری را نشان نمی­دهد.

نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که در معرض بودن با آلودگی محیطی به CO می­تواند عاملی مؤثر در کاهش یا افزایش فشارخون بارداری باشد. با توجه به اینکه علت و مکانیسم اصلی فشارخون ناشی از حاملگی در بسیاری از موارد روشن نیست و هم­چنین از سوی دیگر تأثیر سطوح پایین CO روی فشارخون بارداری به­خوبی آشکار نشده است، لذا مطالعات بیشتری توصیه می­شود.

مراجع

Malakotian M, Shariaati SM, Ghiasadin M. Study of air pollution in Kerman. J Iranian Health 2008;4:65-71.Persian.

Gouveia N, Bremner SA, Novaes HM. Association between ambient air pollution and birth weight in Sao Poulo, Brazil. J Epidemiol Community Health 2004; 58(1):11-7.

Radim J, Binkova B, Dejmek J, Bobak M. Ambient air pollution and pregnancy outcomes: a review of the literature. Environmental Health Perspectives 2005; 113(4):375-382.

Changani F, Bani Ardallani M, Kamal A. Study of carbon monoxide in Tehran. Iranian Journal of Pediatrics 2003;1(13):32-29.Persian.

Ilano AL, Raffin TA. Management of carbon monoxide poisoning. Chest 1990;97(1):165-169.

Abelsohn A., Sanborn MD, Jassiman BJ, Weir E. Identifying and managing adverse environmental health effects: carbon monoxide poisoning. CMAJ 2002; 166(13):1685-90.

Harper A, Croft-Baker J. Carbon monoxide poisoning: undetected by both patients and their doctors. Age Ageing 2004;33(2): 105-9.

Weaver LK, Howe S, Hopkins R, Chan KJ. Carboxyhemoglobin half-life in carbon monoxide-poisoned patients treated with 100% oxygen at atmospheric pressure. Chest 2000;117(3):801-8.

Raub JA, Mathieu-Nolf M, Hampson NB, Thom SR. Carbon monoxide poisoning-a public health perspective. Toxicology 2000;145(1):1-14.

Gannong WF. Review of Medical Physiology. McGraw-Hill;1995.

دانلود

چاپ شده

2008-10-15

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

<< < 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 > >>