ميزان سلنو پروتئين S و وضعیت استرس اکسيداتيو در پلاسماي خون بيماران مبتلا به ديابت تيپ 2 و همبستگي آنها با سطح خوني گلوکز و پارامترهاي ليپيدي
نویسندگان
-
Maryam Kamaleddini*1
1- گروه پزشکی- دانشکده پزشکی- دانشگاه آزاد اسلامي شاهرود- شاهرود- ایران.
http://orcid.org/0000-0001-7874-3611
- Mohsen Firuzray2 2- گروه بیوشیمی- دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی ایران- تهران- ایران.
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v15i1.2312کلمات کلیدی:
دیابت نوع 2، سلنوپروتئین S، استرس اکسیداتیو، گلوکز بالا، پارامترهای لیپیدیچکیده
مقدمه: SelS یکی از اعضای خانواده سلنوپروتئین‌هاست که بر اساس مطالعات ممکن است در هموستاز گلوکز و متابولیسم لیپید و اثرات آنتی‌اکسیدانی دخالت داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ميزان سلنو پروتئين S و استرس اکسيداتيو در سرم بيماران ديابتي نوع 2 و تعيين ميزان همبستگي آنها با سطح خوني گلوکز و شاخص‌هاي ليپيدي انجام شد.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع مورد - شاهد و شامل مراجعه‌کنندگان به کلینیک دیابت بیمارستان امام رضا علیه‌السلام مشهد می‌باشد. از افراد مورد مطالعه 10 میلی‌لیتر خون وریدی گرفته شد و پس از جداسازی سرم، سطح سرمی SelS با استفاده از کیت الایزا اندازه‌گیری گردید. میزان سطح سرمی HbA1c، FBS و پروفایل لیپیدی به‌وسیله اتوآنالایزر بررسی گردید.
نتایج: تجزيه و تحليل نتایج نشان داد که سطح سرمی SelS در بیماران مبتلا‌به دیابت نوع 2 به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (016/0=P). همچنین سطح سرمی TAC و MDA در گروه بیماران در مقایسه با گروه کنترل به‌ترتیب کاهش و افزایش معناداری نشان داد (000/0=P) و (000/0=P). همچنین مشاهده شد در افراد مورد مطالعه ارتباط معنادار و مستقیمی بین غلظت سرمی SelS و سطح HbA1c (با 279/0-= r و 049/0=P) وجود دارد.
نتیجه‌گیری: افزایش سطح سرمی SelS در افراد سالم نسبت‌به بیماران دیابتی و وجود رابطه معنادار بیومارکرهای دیابت همچون HbA1c می‌تواند نشان‌دهنده نقش و اهمیت SelS به‌عنوان یک استراتژی جدید در پیشگیری و بهبود عوارض ماکروواسکولار دیابت باشد.
فایل‌های دیگر
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
