نقش شدت تمرین مقاومتی بر تغییرات هورمونی درگیر در هایپرتروفی

چکیده

مقدمه

: این مطالعه با هدف بررسی نقش تمرین مقاومتی بر هورمون‌‌های درگیر در‌ هایپرتروفی عضلات صورت گرفت.

مواد و روش‌ها: از میان پرورش اندام‌کاران استان همدان، 30 ورزشکار حرفه‌ای به‌صورت تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی تناوبی شدید، تمرین مقاومتی سنتی و کنترل تقسیم شدند. پس از نمونه‌گیری اولیه، گروه‌های مداخله‌ایی به مدت 12 هفته به فعالیت پرداختند. به‌منظور حذف پاسخ آخرین جلسه‌ي تمرینی، نمونه‌گیری خونی 48 ساعت پس از آخرین جلسه‌ي تمرین به‌عمل آمد. کلیه‌ي تجزیه و تحلیل داده‌‌ها در سطح معناداری 05/0P≤ انجام شد.

نتایج: نتایج نشان داد که کورتیزول، تستوسترون، وزن، درصد چربی و شاخص توده بدنی در گروه تمرین مقاومتی تناوبی تغییر معناداری نسبت به گروه کنترل و تمرین مقاومتی سنتی داشته است (05/0P<). همچنین نتایج نشان داد که قدرت بالاتنه و پایین‌تنه در گروه‌های تحت مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشته است (05/0P<). قدرت پایین‌تنه نیز بین گروه‌های تحت مداخله با گروه کنترل تفاوت معنادار است. اما بین گروه تمرین مقاومتی سنتی و تناوبی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0P>). هر چند این تغییرات افزایشی در گروه مقاومتی تناوبی شدید بیشتر بوده است، تغییر معناداری در انسولین، مقاومت به انسولین، گلوکز و گلوکاگون مشاهده نشد (05/0P>).

نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد شدت تمرین یک فاکتور مهم و اثرگذار بر میزان تغییرات عوامل مرتبط با عملکرد ورزشکاران باشد. اما تغییر مشخصی را در شرایط هورمونی ورزشکاران ایجاد نکرد. البته برای رسیدن به نتیجه قطعی نیاز به پژوهش‌های بیشتری در آینده می‌باشد.