بررسی اثر روش درمانی جراحی ازوفاژکتومی و غیرجراحی بر میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان مری

نویسندگان

  • سلیمان حیدری - مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج)، تهران، ایران. - گروه جراحی عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌االله (عج)، تهران، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0002-5360-6220
  • زهرا علیزاده - گروه جراحی عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌االله (عج)، تهران، ایران.
  • مهدی راعی - مرکز تحقیقات بهداشت، پژوهشکده سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج)، تهران، ایران. - گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج)، تهران، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0002-5899-4744
  • محمد هیات - مرکز تحقیقات گوارش و کبد، پژوهشکده علوم بالینی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج)، تهران، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0001-9982-2773
  • حامد قلی زاده - مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج)، تهران، ایران. - گروه جراحی عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌االله (عج)، تهران، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0001-9954-1496

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v19i1.2764

کلمات کلیدی:

سرطان مری, جراحی عمومی, مرگ و میر, بقا

چکیده

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان بقا و عوارض و مقایسه روش درمانی جراحی و غیر جراحی در بیماران سرطان مری مراجعه‌کننده به بیمارستان بقیه الله تهران است.

مواد و روش: در این مطالعه‌ی همگروهی گذشته‌نگر، 96 بیمار سرطان مری مراجعه‌کننده به بیمارستان بقیه الله تهران در سال‌های 1390 و 1395 به‌صورت نمونه‌گیری به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. بیماران به دوگروه درمانی جراحی ازوفاژکتومی و غیر جراحی تقسیم‌بندی شدند. پس از اخذ رضایت اگاهانه، اطلاعات در فرم چک لیست ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارSPSS  و با استفاده از آزمون‌های توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: از بین 96 بیمار سرطان مری، 58 نفر (4/60%) مرد 38 نفر (4/39%) زن بودند. در بین کل بیماران، 37 نفر (5/38%) تحت عمل جراحی ازوفاژکتومی 59 نفر (5/61%) تحت درمان غیر جراحی انجام شده بود. بیشترین محل ابتلای تومور 47 نفر (95/48%) در 3/1 تحتانی مری بود. شایع‌ترین عارضه بعد از جراحی، مینور با 14 نفر (8/37%) بود. میانگین مدت زمان بقا در گروه جراحی 1/28 ماه و در گروه غیر جراحی با میانگین 1/13 ماه بود. در مقایسه میزان بقا در بین بیماران، اختلاف معنی‌داری از نظر مدت زمان بقای یک ساله و سه ساله در دو گرو جراحی و غیر جراحی وجود داشت.

نتیجه‌گیری: براساس نتایج، مدت زمان بقای بیماران سرطان مری تحت عمل جراحی ازوفاژکتومی در مقایسه با سایر روش درمانی بیشتر بود و این نوع جراحی دارای عوارض و مرگ ومیر کمتری است. عوارض کم ازوفاژکتومی در مرکز درمانی بقیه الله(عج) نشان دهنده رویکرد قابل قبول این مرکز در اقدامات درمانی است.

مراجع

Pakzad R, Mohammadian-Hafshejani A, Khosravi B, Soltani S, Pakzad I, Mohammadian M, et al. The incidence and mortality of esophageal cancer and their relationship to development in Asia. Ann Transl Med 2016;4. doi: 10.1016/j.prnil.2015.09.001

Booka E, Takeuchi H, Nishi T, Matsuda S, Kaburagi T, Fukuda K, et al. The impact of postoperative complications on survivals after esophagectomy for esophageal cancer. Medicine 2015;94. doi: 10.1097/MD.0000000000001369

Sihag S, Kosinski AS, Gaissert HA, Wright CD, Schipper PH. Minimally invasive versus open esophagectomy for esophageal cancer: a comparison of early surgical outcomes from the Society of Thoracic Surgeons National Database. Ann Thorac Surg 2016;101:1281-9. doi: 10.1016/j.athoracsur.2015.09.095

Wright CD, Kucharczuk JC, O'Brien SM, Grab JD, Allen MS. Predictors of major morbidity and mortality after esophagectomy for esophageal cancer: a Society of Thoracic Surgeons General Thoracic Surgery Database risk adjustment model. J Thorac Cardiovasc Surg 2009;137:587-96. doi: 10.1016/j.jtcvs.2008.11.042

Nikfarjam Z, Massoudi T, Salehi M, Salehi M, Khoshroo F. Demographic survey of four thousand patients with 10 common cancers in North Eastern Iran over the past three decades. Asian Pac J Cancer Prev 2015;15:10193-8. doi: 10.7314/APJCP.2014.15.23.10193

Brunicardi FC. Schwartz's principles of surgery: Mc Graw Hill; 2015.

Bartels H, Stein H, Siewert J. Preoperative risk analysis and postoperative mortality of oesophagectomy for resectable oesophageal cancer. Br J Surg 1998;85:840-4. doi: 10.1046/j.1365-2168.1998.00663.x

Guttmann DM, Mitra N, Metz JM, Plastaras J, Feng W, Swisher-McClure S. Neoadjuvant chemoradiation is associated with improved overall survival in older patients with esophageal cancer. J Geriatr Oncol 2018;9:40-6. doi: 10.1016/j.jgo.2017.08.010

Kjaer DW, Fjerderholt KT, Kirkegaard J, Okholm C, Achiam MP, Svendsen LB, et al. High Age Increases the Risk of Complications and Reduces Survival Following Esophagectomy for Adenocarcinoma. Journal of Surgery 2018;6:1-7. doi: 10.11648/j.js.20180601.11

Nederlof N, Slaman AE, van Hagen P, van der Gaast A, Slankamenac K, Gisbertz SS, et al. Using the comprehensive complication index to assess the impact of neoadjuvant chemoradiotherapy on complication severity after esophagectomy for cancer. Ann Surg Oncol 2016;23:3964-71. doi: 10.1245/s10434-016-5291-3

Zingg U, Smithers BM, Gotley DC, Smith G, Aly A, Clough A, et al. Factors associated with postoperative pulmonary morbidity after esophagectomy for cancer. Ann Surg Oncol 2011;18:1460-8. doi: 10.1245/s10434-010-1474-5

Harirchi I, Kolahdoozan S, Hajizadeh S, Safari F, Sedighi Z, Nahvijou A, et al. Esophageal cancer in Iran; a population-based study regarding adequacy of cancer surgery and overall survival. Eur J Surg Oncol 2014;40:352-7. doi: 10.1016/j.ejso.2013.10.011

Maas K, Cuesta M, van Berge Henegouwen M, Roig J, Bonavina L, Rosman C, et al. Quality of life and late complications after minimally invasive compared to open esophagectomy: results of a randomized trial. World J Surg 2015;39:1986-93. doi: 10.1007/s00268-015-3100-y

Uchihara T, Yoshida N, Baba Y, Yagi T, Toihata T, Oda E, et al. Risk factors for pulmonary morbidities after minimally invasive esophagectomy for esophageal cancer. Surg Endosc 2018;32:2852-8. doi: 10.1007/s00464-017-5993-z

Yamamoto S, Ishihara R, Motoori M, Kawaguchi Y, Uedo N, Takeuchi Y, et al. Comparison between definitive chemoradiotherapy and esophagectomy in patients with clinical stage I esophageal squamous cell carcinoma. Am J Gastroenterol 2011;106:1048-54. doi: 10.1038/ajg.2011.42

Qin J, Peng Y, Chen W, Ma H, Zheng Y, Li Y, et al. Comparative study of esophagectomy, endoscopic therapy, and radiotherapy for cT1N0M0 esophageal cancer in elderly patients: A SEER database analysis. Thorac Cancer 2019;10:1511-20. doi: 10.1111/1759-7714.13080

Walther C, Zilling T, Perfekt R, Möller T. Strongly increasing incidence of adenocarcinoma of the esophagus and gastric cardia. Lakartidningen 2004;101:180-3. doi:

Ohtsu A. Chemoradiotherapy for esophageal cancer: current status and perspectives. Int J Clin Oncol 2004;9:444-50. doi: 10.1007/s10147-004-0454-9

Walsh TN, Noonan N, Hollywood D, Kelly A, Keeling N, Hennessy TP. A comparison of multimodal therapy and surgery for esophageal adenocarcinoma. N Engl J Med 1996;335:462-7. doi: 10.1056/NEJM199608153350702

Chen M-F, Chen P-T, Lu M-S, Lee C-P, Chen W-C. Survival benefit of surgery to patients with esophageal squamous cell carcinoma. Sci Rep 2017;7:1-9. doi: 10.1038/srep46139

دانلود

چاپ شده

2024-05-15

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

<< < 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 > >>