بررسي ميزان اعتبار مارکرهاي خوني در تشخيص هويت انسان با انگشتنگاري DNA
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v9i1.346کلمات کلیدی:
گروههاي خوني، تشخيص قرابتخواني، انگشتنگاري DNA.چکیده
مقدمه: تعيين گروههاي خوني اولين مرحله در تأييد يا رد کردن رابطه قرابت (خويشاوندي) بین دو فرد در تشخيص هويت است. در اين مطالعه هدف، اعتبارسنجي سيستمهاي گروههاي خوني رايج، در تشخيص هويت افراد با روش انگشتنگاري DNA است.
مواد و روشها: در اين مطالعه از 300 فرد متعلق به 150 خانواده خون گرفته شد. DNA هر فرد استخراج و انگشتنگاري DNA براي ده منطقه STR توسط دستگاه ABI انجام شد. هفت سيستم گروه خوني شامل: ABH، RH، MNSs، Kell، Kidd، Lutheran و P1 بهروش اگلوتيناسيون براي هر يک از افراد مشخص شد و يافتهها با نتايج تعيين توالي دستگاه ABI مقايسه شد.
نتايج: از 300 مورد بررسي در 256 مورد هيچگونه اختلافي بين نتايج سيستمهاي خوني و انگشتنگاري DNA وجود نداشت، در 44 مورد رابطه قرابت ازطريق DNA Typing اثبات گرديد ولي ناسازگاري آنتيژنيک در آنتيژنهاي RH و MNS و ABH مشاهده گرديد، از بين سيستمهاي گروه خوني، سيستمهاي RH، MNSs و ABH بهترتيب با ميزان خطايي برابر 7/30%، 001/0=P، 54/20% 04/0=P و 6/17% 005/0=P ضعيفترين سيستمها براي تشخيص هويت شناخته شدند.
نتيجهگيري: از بين سيستمهاي گروه خوني مارکرهاي RH، MNSs و ABH بهترتيب پرخطاترین مارکرها براي بررسي رابطه قرابت هستند و در استناد به نتايج آنها بايد حتماً از انگشتنگاري DNA بهعنوان يک آزمون تأيیدکننده استفاده نمود.
مراجع
Whitaker JP, Clayton TM, Urquhart AJ, Millican ES, Downes TJ, Kimpton CP, et al. Short tandem repeat typing of bodies from a mass disaster: high success rate and characteristic amplification patterns in highly degraded samples. Biotechniques 1995;18:670-7.
Budimlija ZM, Prinz MK, Zelson-Mundorff A, Wiersema J, Bartelink E, MacKinnon G, et al. World Trade Center human identification project: experiences with individual body identification cases. Croat Med J 2003;44:259-63.
Bryant Neville. Disputed paternity, New York: Bian C;1980.
Vengelen– Tyler V. Technical manual. 12th ed. Ehesda: AABB; 1996.
Butler John M. Forensic DNA typing. New York: Academic Press. 2001;28-30.
Sprecher CJ, Puers C, Lins AM, Schumm JW. General approach to analysis of polymorphic short tandem repeat Loci. Biotechniques 1996;20(2):266-76.
Kalmes R, Huret JL. Hardy-wienberg model. Atlas Genet Cytogenet Oncol Haematol, 2001.
Wiener AS, Wexler IB. Heredity of the blood groups. New York: Grune & Stratton Press; 1958, 16-18.
Tong GTF, Pang TC. The frequency of the ABO blood groups amongst the chinese population in Hong Kong. The bulletin of the Hong Kong Chinese medical association; 1965.
Gill P, Jeffreys Aj, Werett Dj. Forensic application of DNA fingerprints. Nature 1985;318:577-579.
Cerda-Flores RM, Barton SA, Marty Gozzalez Lf, Rivas F, Chkraborty R. Estimation of non paternity in the Mexican Population of Nuevo Leon: a validation Study with blood group markers. Am J phys Anthropol 1999;109:281-293.
FaRHud DD, Eftekhari A. Blood Groups distribution in Iran. Iranian J Publ Health 1994;23:1-4.
Guy LR, Husestis DW, Wilson LR. Technical methods and Procedures. 4th ed. Chicago: American Association of Blood banks;1966.
Issitt PD, Anstee DJ. Applied blood group serology. 4th ed. DuRHam: Montgomery Scientific Publications; 1998.
Lomas Francis C. The potential of monoclonal antibodies to RH,MNS, and other blood group antigens. Arlington: AABB; 1997.
Harmening DM. Modern blood banking and transfusion. 4th ed. Philadelphia: FA Davis; 1999.
Rohland N, Hofreiter M. Comparison and optimization of ancient DNA extraction. Biotechniques 2007;42:343-52.
Huffine E, Crews J, Kennedy B, Bomberger K, Zinbo A. Mass identification of persons missing from the break-up of the former Yugoslavia: structure, function, and role of the International Commission on Missing Persons. Croat Med J 2001;42:271-5.
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.