بررسی تأثیر کمک¬های حمایتی تغذیه¬ای کمیته امداد امام (ره) روی اصلاح اختلال رشد کودکان 6-1 سال در شهر نکا

چکیده

مقدمه: سوءتغذیه در کودکان و به­ویژه اطفال زیر6 سال، یکی از مهم­ترین دلایل اختلالات رشد در آن­ها می­باشد. بررسی­های انجام گرفته در مناطق مختلف کشور ما دلالت بر وفور نسبتاً گسترده سوءت غذیه در اطفال زیر 6 سال دارد، لذا سوء تغذیه در اطفال زیر 6 سال یکی از مسایل بهداشتی درخور توجه در کشور ماست. به­طور کلی مسأله تغذیه و به همین صورت سوء تغذیه یک موضوع چند وجهی است که عوامل زیادی مانند بهداشت، فقر، دسترسی نداشتن به غذا، ناآگاهی، عادت­های غلط غذایی، بروز بیماری و مراقبت ناکافی، محیط آلوده و ناسالم می­توانند در آن دخالت مستقیم یا غیر مستقیم داشته باشند. با توجه به اتیولوژی مسايل تغذیه­ای، فائق آمدن بر آن عمدتاً مستلزم تنظیم برنامه­های فرابخشی می­باشد، که در آن بخش­های مربوطه بتوانند نقش­های مؤثر را ایفا نمایند. در این مقاله سعی شده است تا نتایج بررسی در رابطه با تأثیر برنامه مشترک اجرا شده کمیته امداد امام (ره) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در شناسایی و حمایت تغذیه­ای از کودکان دارای اختلال رشد در شهر نکا از استان مازندران گزارش گردد.

مواد و روش­ها: مطالعه حاضر از نوع کوهورت تاریخی بوده است. لذا روند تغییر رشد کودکان زیر 6 سال دارای سوءتغذیه در شهر نکا که تحت پوشش برنامه مورد مطالعه بوده­اند، با کودکان مشابه در شهرساری به­عنوان شهر همجوار، که فاقد مداخله مشابهی بوده است، مورد مقایسه قرار گرفته­اند. ابزار گردآوری اطلاعات، چک لیستی بوده است که بر مبنای اطلاعات موجود در پرونده خانوار طراحی و به جمع­آوری اطلاعات مبادرت شده است. در این مطالعه 140 پرونده مربوط به خانوارهای دارای کودک 6- 1 سال مبتلا به اختلال رشد در شهر نکا، به­علاوه همین تعداد پرونده کودک دچار اختلال رشد در شهرساری که شرایط اجتماعی- اقتصادی تقریباً مشابهی داشته­اند (جمعاً پرونده خانوار 280 کودک 6- 1 ساله درارای اختلال رشد)، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته­اند.

يافته­ها: این مطالعه نشان داد که اختلاف روند رشد کودکان بین دو ناحیه شهری نکا و ساری معنادار نمی­باشد، ولی به­طور کلی روند رشد کودکان رو به بهبودی بوده است و در شهر نکا وضعیت بهتری از شهر ساری مشاهده شده است.

نتیجه­گیری: مداخله تأثیر معنادار در روند رشد کودکان نداشته است ولی دارای تأثیر بیش­تر نسبت به شهر مشابه بوده است، بررسی دقت و شدت مداخله از نظر تأثیر بر روند اصلاح رشد کودکان در مطالعات بعدی پیشنهاد می­شود.