بررسي اپیدمیولوژیک موارد خودآزاری عمدی (مسمومیت) در شهرستان شاهـرود

نویسندگان

  • Seyed Abbas Mousavi متخصص روانپزشکي- دانشکده علوم پزشکي شاهرود
  • Ahmad Khosravi کارشناس ارشد اپيدميولوژي- دانشکده علوم پزشکي شاهرود
  • Mohammad Hossein Hasani متخصص داخلي- استاديار دانشگاه آزاد اسلامي شاهرود- دانشکده پزشکي
  • Zahra Jahani دانش آموخته دانشکده پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v2i2.240

کلمات کلیدی:

اقدام به خودکشی، خود آزاری عمدی، مسمومیت، شاهرود.

چکیده

مقدمه: خودکشی اصلی‌ترین اورژانس روانپزشکی و یکی از بزرگترین معضلات بشری است، لذا مطالعه حاضر به بررسی خصوصیات اقدام­کنندگان به خودآزاری عمدی (مسمومیت­ها)، مواد و داروهایی که مورد استفاده آن‌ها قرار گرفته و برخی عوامل همراه با آن می پردازد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 383 بیمار اقدام­کننده به خود آزاری عمدی از نوع مسمومیت مراجعه کننده به بیمارستان           امام حسین (ع) شاهرود از تیر ماه سال 81 تا پایان خرداد سال 82 انجام شد. داده­ها از طریق پرسش‌نامه­های طراحی شده و انجام مصاحبه با بیمار و بستگان او گرد­آوری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته­ها: در طول یک سال، تعداد 383 نفر (163 نفر مرد و 220 نفر زن) مورد بررسی قرار گرفتند که گروه سنی 30-15 سال بیشترین فراوانی را (4/80%) به خود اختصاص دادند. 9/61% آن‌ها مجرد و اکثریت آن‌ها (8/48%) تحصیلات زیر دیپلم داشته و 5/88% موارد اقدام به خود آزاری را شهرنشین­ها انجام داده بودند، بیشترین موارد اقدام به خود آزاری، با استفاده از داروهای شیمیایی (341) نفر انجام شده که بنزودیازپینها (26%) شایعترین گروه دارویی مورد استفاده بود.

نتیجه‌‌‌گیری: ­نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اقدام به خودکشی در گروه جوانان و مجردین قابل توجه بوده و اقدامات حفاظتی می‌تواند در اولویت اول، به بررسی مشکلات این گروه­ها اختصاص ­یابد. همچنین از مهم‌ترین مباحث بالینی، توجه به عوامل خطر خودکشی و درمان موارد  خود­آزاری عمدی جهت جلوگیری از تکرار آن می‌باشد.

مراجع

Sadock BJ, Sadock VA, editors. Kaplan & Sadock's comprehensive textbook of psychiatry. 8th ed. Philadelphia: Lipincott Williams and Wilkins; 2005.

Suicide prevention (SUPRE) [home page on the intrnet] available from: http://www.who.int/mental-health/prevention/suicide/suicideprevent/en/print.html

Sadock BJ, Sadock VA, editors. Kaplan & Sadock's synopsis of psychiatry. 9th ed. Philadelphia: Lipincott Williams & Wilkins; 2003.

Cosar B, Kocal N, Arikan Z, Isik E. Suicide attempts among Turkish psychiatric patients. Can J Psychiatry 1997; 42(10): 1072-5.

Wang D, Wang YT, Wang XY. Suicide in three ethnic groups in Huhhot, Inner Mongolia. Crisis 1997; 18(3):112-4.

موسوی فاطمه، شاه محمدی داوود، کفاشی احمد. بررسی همه¬گیری شناسی خودکشی در مناطق روستایی. فصلنامه ‌اندیشه و رفتار 1379؛ دوره 5، شماره 20: صفحات4 تا 10.

Nazir hashemi M, Mervyn L. Psychiatric practice in Iran and UK. Psychiatric Bulletin 2003; 27:190- 191.

تازیکی محمد حسین، سمنانی شهریار، گلعلی پور محمد جعفر، بهنام پور ناصر، تازیکی صادق علی، رجایی سیامک و همکاران. همه گیری شناسی خودکشی در استان گلستان 1382. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران 1385؛ دوره 16، شماره 55: صفحات72 تا 76.

Gelder M, Mayou R, Geddes J, editors. Psychiatry. New York: Oxford Medical Publication; 2005.

پورافکاری نصرت الله. فرهنگ جامع روانشناسی- روانپزشکی: انگلیسی- فارسی، جلد 2. تهران: فرهنگ معاصر، 1373.

Werth JL JR. Rational suicide and the role of values. Focus 2000; 15(5): 5-6.

Thanh HT, Jiang GX, Van TN, Minh DP, Rosling H, Waserman D. Attempted suicide in Hanoi, Vietnam. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 2005; 40(1):64-71.

Kessler RC, Borges G, Walters EE. Prevalence and risk factors for lifetime suicide attempts in the national co morbidity survey. Arch Gen Psychiatry 1999; 56: 617-626.

قلعه ایها علی، بهروزی فرد فاطمه. بررسی اپیدمیولوژیک اقدام کنندگان به خودکشی بستری در بیمارستان سینا همدان از سال 1380 تا 1381. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان 1385؛ دوره سیزدهم، شماره 4: صفحات 58 تا 63.

Devrimei- Ozguven H, Sayil I. Suicide attempts in Turkey: Results of the WHO- EURO multicentre study on suicidal behaviour. Can J Psychiatry 2003; 48: 324-329.

اشکانی حمید، معینی سید علی، توحیدی معصومه. بررسی خودکشی با داروها و مواد سمی در بخش اتفاقات و مراکز مراقبت ویژه بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز. مجله تحقیقات پزشکی 1381؛ شماره 1: صفحات 48 تا 54.

Afshari R, Majdzade R, Balali-Mood M. Pattern of acute poisonings in Mashhad Iran 1993-2000. J Toxicol Clin Toxicol 2004; 42: 965-75.

Zonda T, Bozsonyi K, Veres F. Seasonal fluctuation of suiside in Hungry between 1970- 2000. Arch Suicide Res 2005; 9(1): 77-85.

Yamasaki A, Morgenthaler A, Kaneko Y, Shirakava T. Trends and montly variations in the historical record of suicide in Japan 1976-1994. Psychol Rep 2004; 94(2): 607-12.

احمدی امیرمسعود، حاجی احمدی محمود. گزارش اپیدمیولوژی خودکشی موفق در استان مازندران در سال 71-70. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران 1379؛ سال 10، شماره 28: صفحات 8 تا 12.

Carlsten A, Waern M, Allebeck P. Suicide by drug poisoning among the elderly in Sweden 1969-1996. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 1999; 34(110): 609-14.

Gurmel D, Bennewith O, Peters TJ, House A, Haw- ton K. The epidemiology and management of self- harm amongst adults in England. J Public Heal- th (Oxf) 2005; 27(1): 67-73.

دانلود

چاپ شده

2007-10-02

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

1 2 3 > >>