بررسي احتمال بقای يک¬ساله و عوامل مؤثر بر آن در بيماران سکته قلبي
DOI::
https://doi.org/10.22100/jkh.v3i1.198کلمات کلیدی:
احتمال بقا، سکته قلبي، استرپتوکيناز، دیابتچکیده
مقدمه: بيماريهاي قلبي عروقي مهمترين عامل مرگومير در اغلب کشورهاي جهان شناخته شدهاند و طبق آمارهاي رسمي، ميزان مرگومير ناشي از اين پديده در ايران رو به افزايش است. با توجه به نقش متغيرهاي مختلف در روند بيماري، در اين تحقيق تلاش شده مقدار احتمال بقای و ارتباط آن با متغيرهاي مختلف مؤثر در ميزان بقای بیماران مبتلا به سکته قلبی مورد مطالعه قرار گيرد.
مواد و روشها: مطالعه انجام شده يک مطالعه همگروهي تاريخي ميباشد که 113 بيمار بستري در بخش CCU بيمارستان امام حسين (ع) شاهرود با تشخيص سکته حاد قلبي در شش ماه دوم سال 1382 و 1383 را مورد بررسي قرار داده است. در اين مطالعه ضمن بررسي سرانجام بيماري تا يکسال پس از سکته قلبي، اطلاعاتي در مورد سن، جنس، مصرف سيگار، سابقه ديابت، دريافت و عدم دريافت استرپتوکيناز نيز استخراج گرديد و اثر آن بر سرانجام بیماری (Outcome) با استفاده از روش حاصلضرب کاپلان- ماير بررسي شد. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS و Epi-Info آناليز گرديد.
نتايج: ميانگين سن بيماران 1/13±9/63 سال بود. از اين افراد تحت مطالعه، 6/64 درصد مرد و 9/23 درصد سيگاري بودهاند. 1/53 درصد سابقه فشار خون بالا، 8/24 درصد سابقه ديابت، 4/35 درصد سابقه بيماريهاي ايسکميک قلبي و 2/6 درصد نيز بلوک قلبي داشتهاند. در طي يکسال 36 نفر (9/36%) از بيماران بر اثر بيماري قلبي فوت نمودهاند. احتمال بقای يکساله در مردان 9/69% و در زنان 0/65% بوده که تفاوت معناداري را نشان نميدهد. احتمال بقای يکساله در بيماران دريافتکننده استرپتوکيناز (6/81%) بهطور معناداري بالاتر از بيماراني بود که استرپتوکيناز دريافت نکرده بودند اين اختلاف پس از حذف اثر سيگار نيز معنادار بود (05/0>P).
نتيجهگيري: در اين مطالعه مصرف استرپتوکيناز بهعنوان يک داروي ترومبوليتيک در ميزان بقای بيماران مؤثر بوده در حاليکه جنسيت و سابقه بيماريهاي ايسکميک قبلي و ديابت در اين بيماران بر احتمال بقای يکساله تأثير ندارند.
مراجع
Last J, Cummigs SA, Black DM, Nevitt MC. One year survival in acute myocardial infarction. Lancet 1993; 341: 72– 5.
Braunwald E, Zipes DP, Libby P. Heart Disease. 6th ed. W.B. Saunders; 2001: 1114- 1115.
Guidry UC, Evans JC, Larson MG, Wilson P, Murabito JM, Levy D. Temporal trend in event rates after Q-wave myocardial infarction: The Framingham Heart Study. Circulation 1999; 100: 2054- 2059.
Gomez-Martin O, Folsom AR, Kottke TE, Wu SH, Jacobs DR, Gillum RF, et al. Improvement in long-termsurvival among patients hospitalized with acutemyocardial infarction, 1970- 1980: The minnesota heart survey. N Engl J Med 1987; 316: 1353- 1359.
Roger VL, Jacobsen SJ, Weston SA, Goraya TY, Killian J, Reeder GS, Kottke TE, et al. Trends in the incidence and survival of patients with hospitalized myocardial infarction, Olmsted county, Minnesota, 1979 to 1994. Ann Intern Med 2002; 136: 341- 348.
Herlitz J, Hartford M, Karlson BW, Dellberg M, Kallstran G, Karlsson T. One-year mortality after acute myocardial infarction prior to and after the implementation of a wide spread use of thrombolysis and aspirin. Cardiol 1998; 89(3): 216- 21.
Shewart AW. Trends in three-year survival following acute myocardial infarction 1982-1992. Eur Heart J 1999; 20(11): 803- 7.
Peltonen M, Landberg V. Marked improvement in survival after myocardial infarction in middle– aged men but not in women. J Intern Med 2000; 247(5): 579- 87.
Parmley WW. Non lipoprotein risk factors for coronary heart disease: Evaluation and management. Am J Med 1997; 102(2A): 7- 14.
Corti MC, Guralnik JM, Bilato C. Coronary heart disease risk factors in older persons. Aging (Milano) 1996; 8: 275- 89.
Castelli WP, Wilson PW, Levy D, Anderson K. Cardiovascular risk factors in the elderly. Am J Cardiol 1989; 63(16):12H- 19H.
Toutouzas PK. Gender differences on the risk evaluation of acute coronary syndromes: The Cardio 2000 study. Prev Cardiol 2003; 6: 271- 7.
Bittner V. Women and coronary heart disease risk factors. J Cardiovasc Risk 2002; 9: 315- 22.
Rosengren A, Spetz Cl, Koster M, Hommar N. Sex differences in survival after myocardial infarction in sueden. Eur heart J 2001; 22(4): 314- 22.
Sasaki S, Nakamura K, Uchida A, Fujita H, Itoh H, Nakata T, Takeda K, Nakagawa M. Blood pressure at health screening as a predictor of coronary heart disease in Kyoto. J Cardiovasc Risk 1996; 3: 177- 82.
Basile JN. Hypertension 2001: Pearls for the clinician. South Med J 2001; 94:111054- 7.
Laws A, Reaven GM. Insulin resistance and risk factors for coronary heart disease. Baillieres Clin Endocrinol Metab 1993; 7: 1063- 78.
Haffner SM. Epidemiology of insulin resistance and its relation to coronary artery disease. Am J Cardiol 1999; 84: 11- 14.
Adamopoulos PN, Macrilakis K, Papamichael C, Malakos I, Panayidis N, Moulopoulos SD. Physical activity and relationship with coronary heart disease risk factors. Acta Cardiol 1993; 48: 6523- 34.
Milei J, Grana DR. Mortality and morbidity from smoking- induced cardiovascular disease: The necessity of the cardiologist's involvement and commitment. Int J Cardiology 1998; 67: 95- 109.
Macuad J, Fernandez F, Barrilon A, Gerbaux A, Gay J. Diffuse or segmental narrow in (spasm) of the coronary arteries during smoking demonstrated on angiography. Am J Cardiol 1984; 53: 354-5.
Rahmani M, Raiszadeh F, Allahverdian S, Kiaii Sh, Navab M, Azizi F. Coronary artery disease is associated with the ratio of apolipoprotein A-I/B and serum concentration of apolipoprotein B, but not with paraoxonase enzyme activity in Iranian subjects. Atherosclerosis 2002; 162: 381– 389.
Haidari M, Moghadam M, Chinicar M, Ahmadieh A, Doosti M. Apolipoprotein B as the best predictor of coronary artery disease in Iranian normolipidemic patients. Clin Biochem 2001; 34: 149- 55.
Rasouli M, Mohseni Kiasari A, Mokhberi V. The ratio of apoB/apoAI, apoB and lipoprotein(a) are the best predictors of stable coronary artery disease. Clin Chem Lab Med 2006; 44(8):1015-21.
Wilson PW, D’Agostino RB, Levy D, Belanger AM, Silbershatz H, Kannel WB. Prediction of coronary heart disease using risk factor categories. Circulation 1998; 97: 1837- 47.
Grundy SM, Pasternak R, Greenland P, Smith S and Fuster V. Assessment of cardiovascular risk by use of multiple- risk-factor assessment equations. A statement for healthcare professionals from the american heart association and the american college of cardiology. J Am Coll Cardiol 1999; 34: 1348- 59.
Wilkinson P, Laji K, Ranjadayalan K, Parsons L, Timmis AD. Acute myocardial infarction in women: survival analysis in first six months. BMJ 1994; 309: 566- 569.
Kristjansson JM, Anderson K. Improve one-year survival after acute myocardial infarction in Iceland between 1986- 1996. Cardiology 1999; 91: 210- 214.
Hanrattya B, Lawlorb DA, Robinsonc MB, Sapsfordd RJ, Greenwoodc D, Halld A. Sex differences in risk factors, treatment and mortality after acute myocardial infarction: An observational study. J Epidemiol Community Health 2000; 54:912-916.
Nabaei B, Maghsoodloo M, Dabiran S. Evaluation of survival rate and effective factors in acute myocardial infarction patients in Emam Hospital (Year 2000). Tehran University Medical Journal 2002; 60(4): 347- 350. Persian.
Ghafarian Shirazi HR, Javan AR, Hatamipoor E, Mousazade A, Ghaedi H, Mohammadi Baghmolaei M, et al. Survival rate and its related factors in patients with acute myocardial infarction. Armaghan Danesh 2006; 11(1): 93-104. Persian.
Zare N, Rezaeian Gh.R. Research on acute myocardial infarction and patient mortality correlates. Cardiovascular Disease Journal 2001; 4(12): 708- 13. Persian.
Esmaeili Nadimi A, Nough H, Sayadi AR, Ahmadi J. Hospital cource and early complication of acute myocardial infarction in patients admitted to CCU. Shahrekord University of Medical Sciences Journal 2003; 8(29): 41-49: Persian.
Cambou JP, Genese N, Vaur l. Epidemiology of MI in France, one year survival in the Usik study. Arch Malcoeur Vaiss 1998; 91(9): 1103- 10.
Soltani MH, Ahmadieh MH. A study of the one-year survival rate of patients with acute myocardial infarction. Journal of Shahid Sadoughi University of Medical Sciences and Health Services 2004; 12(1): 3-11. Persian.
چاپ شده
شماره
نوع مقاله
مجوز
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.