تأثير نوعی پروبیوتیک بر کلونیزه شدن روده‌ای و تهاجم بافتی سالمونلا انتریتیدیس در جوجه‌های گوشتی

چکیده

مقدمه: سالمونلا انتریتیدیس یکی از مهم‌ترین عوامل بیماری‌های با منشاء غذایی در انسان است که اغلب از طریق مصرف فرآورده‌های آلوده پرندگان منتقل می‌شود. پروبیوتیک‌ها مکمل‌های غذایی حاوی میکروارگانسیم‌های زنده هستند که از طریق پدیده حذف رقابتی می‌توانند باعث کاهش آلودگی سالمونلایی شوند. این مطالعه با هدف بررسی اثر نوعی پروبیوتیک بر پایه باکتری‌های لاکتوباسیلوس، بیفیدوباکتریوم و انتروکوکوس بر کلونیزه شدن روده‌ای و تهاجم بافتی سالمونلا انتریتیدیس در جوجه‌های گوشتی انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: تعداد 128 جوجه یک روزه در یک طرح کاملاً تصادفی به چهار تیمار هر کدام با 4 تکرار 8 قطعه‌ای تقسیم شدند. تیمارهای 1 و 2 در طول آزمایش آب آشامیدنی حاوی 120 میلی‌گرم در لیتر پروبیوتیک را دریافت کردند، اما تیمارهای 3 و 4 آب معمولی استفاده کردند. در سن 2 روزگی، تیمارهای 1 و 3 با ورود جوجه‌هایی که یک روز قبل با cfu 105 × 5/1 سالمونلا تلقیح شده بودند (سیدر) مورد چالش قرار گرفتند. در سنین 3، 5، 7 و 21 روزگی، نمونه‌هایی از سکوم و کبد تهیه و از نظر آلودگی سالمونلایی بررسی شدند.

نتایج: جوجه‌های تحت آزمایش هیچ‌گونه نشانه بالینی و تلفاتی نداشتند. سیدرها در طول آزمایش به سالمونلا آلوده بودند. کلونیزه شدن سالمونلا در سکوم به‌طور محسوس تحت تأثير پروبیوتیک قرار نگرفت، ولی جداسازی سالمونلا از نمونه‌های کبدی به‌طور نسبی 55 درصد کاهش یافت.

نتیجه‌گیری: افزودن پروبیوتیک به آب جوجه‌های تازه به دنیا آمده از نظر درمانگاهی می‌تواند سودمند باشد، اما توجه به رعایت نکات بهداشتی در گله‌های مادر و نتاج آنها اهمیت بیشتری دارد.