##submission.viewingPreview##

ساخت داربست پرده آمنیون دسلولار-ژلاتین و ارزیابی آن جهت استفاده در کارهای مهندسی بافت

نویسندگان

  • شیوا اسدپور - گروه مهندسی بافت و علوم سلولی کاربردی، دانشکده فناوری‌های نوین، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران. - مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، پژوهشکده علوم پایه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0001-5574-7142
  • الهام زنده‌دل - مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، پژوهشکده علوم پایه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران. orcid https://orcid.org/0000-0001-8698-0326
  • مریم انجم‌شعاع - گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
  • محراب عسکریانپور - گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
  • اکرم کرمی‌دهکردی - گروه مامایی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v18i4.3188

کلمات کلیدی:

پرده آمینون, دسلولار کردن, ژلاتین, مهندسی بافت

چکیده

مقدمه: تکنیک‌های سلول‌زدایی به‌طور گسترده‌ای در ساخت داربست‌های مناسب برای بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده استفاده می‌شوند تا از این طریق به مشکل کمبود بافت‌های اهداکننده غلبه کنند. ماتریکس خارج سلولی سلول‌زدایی شده، مزیت‌های مختلفی از جمله حفظ ویژگی‌های ریزمحیط طبیعی را نسبت‌به مواد سنتزی دارد. پرده آمنیون دارای ویژگی‌هایی از قبیل در دسترس بودن، ارزان بودن، ایمنی‌زایی کم، اثرات ضدالتهابی و ترمیمی می‌باشد. از طرفی ژلاتین، یک پلیمر طبیعی و زیست سازگار می‌باشد که تعاملات مناسب با چسبندگی و رشد سلول‌ها دارد. از این رو، در این مطالعه داربست‌های پرده آمنیون سلول‌زدایی شده-ژلاتین برای کاربرد در مهندسی بافت ساخته شدند و سپس مورد ارزیابی قرار گرفتند.

مواد و روش: در ابتدا پرده آمنیون انسان سلول‌زدایی شد و میزان سلول‌زدایی شدن با استفاده از رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین ارزیابی شد. سپس داربست‌ها ساخته شدند. بعد از ساخت داربست‌ها، مشخصه‌یابی فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی داربست‌ها انجام شد. علاوه بر این، سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از اندومتر رحم بر روی داربست‌ها کشت داده شدند و میزان زیست سازگاری داربست‌ها با روش MTT ارزیابی شد.

نتایج: نتایج نشان داد که بافت آمنیون به خوبی سلول‌زدایی شده بود. سطح داربست‌ها در تصاویر SEM ناهموار بود. تمام داربست‌ها آب دوست بودند ولی داربست‌های گروه پرده آمنیون سلول‌زدایی شده-ژلاتین به‌دلیل وجود پلیمر ژلاتین آبدوست دارای خاصیت آب دوستی بیشتری بودند. داربست‌های ساخته شده، جذب آب یا تورم را داشتند. نتایج خواص مکانیکی داربست‌ها نشان داد که داربست‌ها دارای استحکام مکانیکی مناسب بودند. همچنین نتایج آزمون زیست سازگاری نشان داد که تکثیر سول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از اندومتر رحم روی داربست‌های گروه پرده آمنیون سلول‌زدایی شده-ژلاتین بیشتر از گروه کنترل (گروه فقط سلول) بود.

نتیجه‌گیری: داربست‌های ساخته شده با استفاده از پرده آمینون-ژلاتین، پتانسیل مناسبی جهت استفاده در کارهای مهندسی بافت را دارند.

مراجع

Karp, J.M. and R. Langer, Development and therapeutic applications of advanced biomaterials. Current opinion in biotechnology, 2007. 18(5): p. 454-459. https://doi.org/10.1016/j.copbio.2007.09.008

Chan, B. and K. Leong, Scaffolding in tissue engineering: general approaches and tissue-specific considerations. European spine journal, 2008. 17: p. 467-479. doi: 10.1007/s00586-008-0745-3.

Hersel, U., C. Dahmen, and H. Kessler, RGD modified polymers: biomaterials for stimulated cell adhesion and beyond. Biomaterials, 2003. 24(24): p. 4385-4415. https://doi.org/10.1016/S0142-9612(03)00343-0

Chew, S.Y., et al., The effect of the alignment of electrospun fibrous scaffolds on Schwann cell maturation. Biomaterials, 2008. 29(6): p. 653-661. doi: 10.1016/j.biomaterials.

Schönherr, E. and H.-J. Hausser, Extracellular matrix and cytokines: a functional unit. Developmental immunology, 2000. 7(2-4): p. 89-101. doi: 10.1155/2000/31748

Spector, M., Biomaterials-based tissue engineering and regenerative medicine solutions to musculoskeletal problems. Swiss Medical Weekly, 2007. 137: p. 157S-165S. doi: 10.4414/smw.2006.11310.

Zhang, X., et al., Decellularized extracellular matrix scaffolds: Recent trends and emerging strategies in tissue engineering. Bioactive materials, 2022. 10: p. 15-31. https://doi.org/10.1016/j.bioactmat.2021.09.014.

Kasravi, M., et al., Immunogenicity of decellularized extracellular matrix scaffolds: a bottleneck in tissue engineering and regenerative medicine. Biomaterials Research, 2023. 27(1): p. 1-24. https://doi.org/10.1186/s40824-023-00348-z.

McInnes, A.D., M.A. Moser, and X. Chen, Preparation and use of decellularized extracellular matrix for tissue engineering. Journal of functional biomaterials, 2022. 13(4): p. 240. doi: 10.3390/jfb13040240.

Kim, Y.S., et al., Applications of decellularized extracellular matrix in bone and cartilage tissue engineering. Bioengineering & translational medicine, 2019. 4(1): p. 83-95. doi: 10.1002/btm2.10110.

Chai, Z. and Z. Li, Applications of Decellularized Extracellular Matrix for Regenerative Medicine. Engineering Materials for Stem Cell Regeneration, 2021: p. 651-689. https://doi.org/10.1007/978-981-16-4420-7_23.

Ashouri, S., et al., Decellularization of human amniotic membrane using detergent-free methods: Possibilities in tissue engineering. Tissue and Cell, 2022. 76: p. 101818. https://doi.org/10.1016/j.tice.2022.101818.

Zhao, X., et al., Photocrosslinkable gelatin hydrogel for epidermal tissue engineering. Advanced healthcare materials, 2016. 5(1): p. 108-118. doi: 10.1002/adhm.201500005

Yüksel, S., et al., Fabrication of a multi-layered decellularized amniotic membranes as tissue engineering constructs. Tissue and Cell, 2022. 74: p. 101693. https://doi.org/10.1016/j.tice.2021.101693

Rana, D., et al., Development of decellularized scaffolds for stem cell‐driven tissue engineering. Journal of tissue engineering and regenerative medicine, 2017. 11(4): p. 942-965.

Gholipourmalekabadi, M., et al., Development of a cost‐effective and simple protocol for decellularization and preservation of human amniotic membrane as a soft tissue replacement and delivery system for bone marrow stromal cells. Advanced healthcare materials, 2015. 4(6): p. 918-926. doi: 10.1002/adhm.201400704.

Gholipourmalekabadi, M., et al., Decellularized human amniotic membrane: how viable is it as a delivery system for human adipose tissue‐derived stromal cells? Cell proliferation, 2016. 49(1): p. 115-121. doi: 10.1111/cpr.12240.

Purohit, S.D., et al., Development of a nanocomposite scaffold of gelatin–alginate–graphene oxide for bone tissue engineering. International journal of biological macromolecules, 2019. 133: p. 592-602. doi: 10.1016/j.ijbiomac.2019.04.113.

Sarvari, R., et al., 3D scaffold designing based on conductive/degradable tetrapolymeric nanofibers of PHEMA-co-PNIPAAm-co-PCL/PANI for bone tissue engineering. Journal of Ultrafine Grained and Nanostructured Materials, 2018. 51(2): p. 101-114. doi: 10.22059/JUFGNSM.2018.02.02

Abpeikar, Z., et al., Macroporous scaffold surface modified with biological macromolecules and piroxicam-loaded gelatin nanofibers toward meniscus cartilage repair. International Journal of Biological Macromolecules, 2021. 183: p. 1327-1345. https://doi.org/10.1016/j.ijbiomac.2021.04.151.

Abpeikar, Z., et al., Characterization of macroporous polycaprolactone/silk fibroin/gelatin/ascorbic acid composite scaffolds and in vivo results in a rabbit model for meniscus cartilage repair. Cartilage, 2021. 13(2_suppl): p. 1583S-1601S. doi: 10.1177/19476035211035418.

Dadkhah Tehrani, F., et al., A review on modifications of amniotic membrane for biomedical applications. Frontiers in bioengineering and biotechnology, 2021. 8: p. 606982. https://doi.org/10.3389/fbioe.2020.606982.

Hoshiba, T., et al., Decellularized extracellular matrix as an in vitro model to study the comprehensive roles of the ECM in stem cell differentiation. Stem cells international, 2016. 2016. doi: 10.1155/2016/6397820

Navarro-Tableros, V., et al., Recellularization of rat liver scaffolds by human liver stem cells. Tissue Engineering Part A, 2015. 21(11-12): p. 1929-1939. doi: 10.1089/ten.TEA.2014.0573.

دانلود

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

<< < 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 > >>