برآورد بقای نسبی بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه¬کننده به انستیتو كانسر بیمارستان امام خمینی طي سال¬های 74-1369

نویسندگان

  • Amir Kasaeian دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- گروه علوم پايه- مربی
  • Alireza Abadi دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی- گروه آمار زیستی- دانشيار
  • Yadollah Mehrabi دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي- گروه آمار زيستي- استاد
  • Alireza Mousavi Jarrahi - دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي- گروه پزشكي اجتماعي- دانشیار.

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v4i3.178

کلمات کلیدی:

بقای خالص، بقای نسبی، بقای علت ویژه، سرطان پستان

چکیده

مقدمه: نسبت بقای نسبی به­عنوان برآوردی از بقای خالص معیار مناسب­تری در مقایسه با بقای مشاهده شده و بقای علت ویژه برای تحلیل بقای بیماران سرطانی بر پایه اطلاعات مراکز ثبت سرطان مبتنی بر جمعیت می­باشد. این پژوهش با هدف برآورد و بررسی وضعیت بقای خالص بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام شده است.

مواد و روش­ها: برای محاسبه نسبت بقای نسبی در این کوهورت تاریخی، بقای مورد انتظار بر اساس اطلاعات سالانه مرگ در کشور فنلاند، به­عنوان جمعیت استاندارد، برآورد شده است و تعداد 662 بیمار زن با تشخیص سرطان پستان، بر اساس گزارش­های پاتولوژی، که در دوره تقویمی 74-1369 به انستیتو كانسر بیمارستان امام خمینی مراجعه و تا پایان سال 1379 پیگیری شده­اند مورد تحلیل قرار گرفته­اند. در این پژوهش برای محاسبه نسبت بقای نسبی از روش دوم ادیرر استفاده شده است. داده­های پژوهش با برنامه­نویسی تحت نرم­افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: نتایج حاصله نشان می­دهد نسبت بقای نسبی سه ساله برای گروه­های سنی 44- 15، 59- 45 و 74- 60 به­ترتیب برابر 85%، 90% و 80% و برای گروه سنی بالاتر از 75 سال برابر 67% بسیار متفاوت از دیگر گروه­هاست. برآورد نسبت بقای نسبی برای گروه سنی 59- 45 برای دو سال متوالی تقریباً برابر با یک به­دست آمد. برای برخی فواصل پیگیری برآورد بقای نسبی بیش از یک به­دست آمد.

نتیجه­گیری: بر اساس نتایج، احتمال بقا با افزایش گروه­های سنی کاهش می­یابد. این کاهش برای گروه سنی بالاتر از 75 سال قابل ملاحظه است. هم­چنین در گروه­های سنی با افزایش سال­های پیگیری احتمال بقا ابتدا کاهش و سپس اندکی افزایش می­یابد. برای گروه سنی 45 تا 59 نقطه درمان آماری قابل پذیرش است و بقای نسبی در برخی فواصل برای گروه سنی 45 تا 59 و 60 تا 74 بیانگر کیفیت پیگیری نامناسب می­باشد

مراجع

Ederer F, Axtell LM, Cutler SJ. The relative survival rate: a statistical methodology. Natl Cancer Inst Monogr 1961;6:101-121.

Esteve J, Benhamou E, Croasdale M, Raymond L. Relative survival and the estimation of net survival: elements for further discussion. Stat Med 1990;9(5):529-38.

Heinavaara S, Hakulinen T. Relative Survival of patients Subsequent Cancer. J Cancer Epidemiol Prev 2002;7(4):173-9.

Percy CL, Stanek E, Gloeckler L. Accuracy of cancer death certificates and its effect on cancer mortality statistics. Am J Public Health 1981;71(3):242-250.

Erhardt CL. What is the cause of death? JAMA 1958;168:161-168.

Bell CMJ, Lawrence G, Pheby DFH, Smith J, Coleman MP. The role of cancer registries. Clinical Oncology 1995;7(3):143-144.

Ederer F, Heise H. Instructions to IBM 650 programmers in processing survival computations. Methodological note no. 10. Bathseda, MD: End Results Evaluation Section, National Cancer Institute;1959.

Hakulinen T. Cancer survival corrected for heterogeneity in patient withdrawal. Biometrics 1982;38(4):933-942.

Berkson J, Gage RP. Calculation of survival rates for cancer. Proc Staff Meet Mayo Clin 1950;25(11):270-286.

Coleman MP, Babb P, Damiecki P, Grosclaude P, Honjo S, Jones J, et al. Cancer survival trends in England and Wales 1971-1995: deprivation and NHS region. Series SMPS No. 61 London: The Stationery Office;1999.p.1-695.

Cutler SJ, Axtell LM. Partitioning of a patient population with respect to different mortality patterns. Journal of the American Statistical Association 1963;58:701-712.

Kerr GP, Kunkler IH, Langlands AO, Rodger A. (In)curability of breast cancer: a 30-year report of a series of 3933 patients. Breast, 1998;7(2):90-94.

Coleman MP, Gatta G, Verdecchia A, Esteve J, Sant M, Storm H, et al. Eurocare-3 summary: cancer survival in Europe at the end of the 20th century. Ann Oncol 2003;14(5):128-149.

Sant M, Aareleid T, Berrino F, Bielska Lasota M, Carli PM, Faivre J, et al. EUROCARE-3: Survival of cancer patients diagnosed 1990-94-- results and commentary. Ann Oncol 2003;14(5):61-118.

Coleman MP, Quaresma M, Berrino F, Lutz JM, De Angelis R, Capocaccia R, et al. Cancer survival in five continents: a worldwide population-based study (CONCORD). Lancet Oncol 2008;9(8):730-56.

Berrino F, De Angelis R, Sant M, Rosso S, Bielska-Lasota M, Coebergh JW, et al. Survival for eight major cancers and all cancers combined for European adults diagnosed in 1995-99: results of the EUROCARE-4 study. Lancet Oncol 2007;8(9):773-783.

Sant M, Allemani C, Santaquilani M, Knijn A, Marchesi F, Capocaccia R. EUROCARE-4: Survival of cancer patients diagnosed in 1995-1999. Results and commentary. Eur J Cancer 2009;45(6):931-991.

دانلود

چاپ شده

2009-12-29

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده