نسبت های فعاليت آنزيم آرژيناز به فاکتورهای بيوشيميایی سرم بيماران همودياليزي قبل و بعد از دياليز به عنوان شاخص های بالينی جديد

نویسندگان

  • Nematollah Eazmi استاديار دانشكده دامپزشكي دانشگاه شيراز
  • Saeid Nazifi استاد دانشكده دامپزشكي دانشگاه شيراز
  • Hamid Derazhi دانش آموخته دانشكده دامپزشكي دانشگاه شيراز

DOI::

https://doi.org/10.22100/jkh.v2i2.228

کلمات کلیدی:

آرژيناز، بيماران همودياليزي، نارسایي كليه، همودياليز

چکیده

مقدمه: يافتن شاخص‌های پيش آگهي دهنده مي تواند در جهت تشخيص سريع­تر و تصميم‌گيری بهتر در روند درمان بيماران همودياليزی، پزشك را ياری دهد. در اين پژوهش، به عنوان يک پيشنهاد جديد، نسبت­های فعاليت آنزيم آرژيناز سرمی به ساير فاکتورهای بيوشيميایی سرم بيماران همودياليزي قبل و بعد از دياليز و افراد سالم بررسی و مقايسه گرديده و در نهايت به­­عنوان شاخص­های بالينی جديد در تشخيص ميزان پيشرفت بيماری و همچنين بررسی روند درمان ‌اندازه­گيری و مقايسه گرديده است.

مواد و روش­ها: اين پژوهش بر روي 286 نمونه سرم خون انسان انجام شد. 206 نمونه سرم متعلق به بيماران همودياليزي (103 نمونه قبل و 103 نمونه بعد از دياليز) و 80 نمونه متعلق به افراد سالم بود. فعاليت آرژيناز به روش اوره، ازت اوره خون به روش اوره­آز، اسيد­اوريک به روش اصلاح شده فولين، کراتينين به روش ژافه و پروتئين تام به روش بيوره ‌اندازه‌گيری شد.

نتایج: فعاليت آرژيناز سرم بين بيماران همودياليزي قبل از دياليز و بعد از دياليز با افراد سالم تفاوت معني‌داري نشان داد (01/0P<). همچنين فعاليت اين آنزيم بين بيماران همودياليزي قبل و بعد از دياليز تفاوت معني­داري نشان داد (01/0P<). به اين معني‌ كه عمل دياليز در كاهش فعاليت آنزيم آرژيناز مؤثر نبوده است. نسبت فعاليت آرژيناز سرمی به ازت اوره­ی خون، کراتينين و اسيد­اوريک سرم بين بيماران همودياليزي قبل از دياليز با افراد سالم و همچنين اين نسبت­ها بين بيماران همودياليزي قبل و بعد از دياليز تفاوت معني­داري نشان داد (01/0P<). به دليل اختلاف معنی‌داری که بين ميزان پروتئين تام سرم هر دو گروه سالم و نمونه­های بعد از دياليز، با نمونه­های قبل از دياليز وجود داشت، بين فعاليت ويژه‌ی آنزيم آرژيناز (نسبت فعاليت آرژينار به پروتئين تام) گروه‌های سالم، قبل و بعد از دياليز تفاوت معنی‌دار مشاهده نشد (01/0P<).

نتیجه گیری: اين پژوهش پيشنهاد می­نمايد که نسبت­های فعاليت آرژيناز سرم بيماران همودياليزي به ساير فاکتورهای بيوشيميایی سرم به غير از پروتئين تام می‌تواند به عنوان شاخص‌های پيش آگهي دهنده در روند بهبود و درمان بيماران همودياليزي به كار گرفته شود.

مراجع

Isselbacher KJ, Braunwald E, editors. Harrison’s principles of internal medicine. 13th ed. New York: McGraw -Hill, Inc; 1994.

Bach JS, Killip M. Purification and crystalization of arginase. Biochem Biophys Acta 1958; 29: 273- 280.

Meyer DJ, Harvey JW, editors. Veterinary laborat¬- ory medicine: interpretation and diagnosis. 2nd ed. WB Saunders Co; 1998.

Kaneko JJ, editors. Clinical biochemistry of domes¬¬tic animals. 4th ed. New York :Academic Press Inc; 1989.

Duncan JR, Prasse KW, editors. Veterinary labora- tory medicine clinical pathology. 3rd ed. Iowa State University Press: Ames Iowa; 1994.

Folin O. An improved method for the determination of uric acid in blood. J Biol Chem 1930; 86: 179- 187.

Burtis CA, Ashwood ER, editors. Tietz textbook of clinical chemistry. 2nd ed. Philadelphia: WB Saund- ers Co; 1994.

Gopalakrishna R, Nagarajan B. A simplified procedure for the estimation of arginase in plasma and urine using arginine. Clin Chemic Acta 1980; 106: 333– 337.

Natelson S, editor. Techniques of clinical chemistry. 3rd ed. USA: Thomas Publisher; 1971.

Cornelius CE, Freedland RA. The determination of arginase activity in serum by mean’s of gel filtration. Cornell Vet 1961; 52: 344– 360.

Baranczyk K, Iwonaskrzypek O. Arginase from human blood serum. Biochemi Med 1981; 26: 174– 184.

Bishop ML, Duben- Engelkirk JL, editors. Clinical chemistry. Principle, procedures, correlations. 3rd ed. Philadelphia: Lippincott; 1996.

Rac RM, Mishra OP. Dermal wound healing in experimentally injured rats: Role of arginase. Nutr Rep Int 1980; 22: 167– 172.

Grody W. Differential expression of the two human arginase gene in hyperargininemia. J Clin Invest 1989; 83: 602– 609.

Pelkin V, Kalub M. Determination of arginase activity in blood in epidemic hepatitis. Clin Chem Acta 1984; 9: 141– 147.

Lehninger AL, Nelson DL, editors. Principles of biochemistry. 2nd ed. New York: Worth Publishers; 1993.

Maning RT, Grisolia A. Serum arginase activity. Exp Biol Med 1954; 95: 225– 235.

دانلود

چاپ شده

2007-10-02

شماره

نوع مقاله

مقاله پژوهشي

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

<< < 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 > >>