تأثير تمرين در آب بر بهزیستی روانشناختی زنان مبتلابه مولتيپل اسكلروزيس

چکیده

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس يا ام. اس. يك بيماري مزمن و ناتوان‌كننده‌ي سيستم عصبي است كه ميلين سيستم اعصاب مركزي (مغز و نخاع) را تخريب مي‌كند. شايع‌ترين عوارض اين بيماري خستگي، گرفتگي عضلات، لرزش، دوبيني، عدم تعادل و اختلال در راه رفتن است. هدف پژوهش حاضر بررسي اثر برنامه‌ي ورزش در آب به مدت 12 هفته بر بهبود بهزیستی روانشناختی بيماران ام. اس. مي‌باشد.

مواد و روش‌ها: نوع تحقيق كاربردي است، لذا از میان بيماران زن مراجعه‌‌کننده به کلینیک ام. اس. بیمارستان کاشانی اصفهان، 38 نفر به‌عنوان نمونه با درجه‌ي بيماري صفر تا 5/4، ميانگين مدت بيماري 2 ± 8 سال و دامنه‌ي سني 20 تا 40 سال انتخاب و به‌صورت تصادفي به دو گروه تمرين در آب و کنترل تقسیم شدند. برنامه‌ي تمرينات برای گروه‌ آزمایش، 12 هفته، هفته‌ای سه جلسه و جلسه‌ای یک ساعت بود. بهزیستی روانشناختی بیماران قبل از تمرینات و پس از تمرینات با پرسشنامه‌ي بهزیستی روانشناختی ریف اندازه‌گیری شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری SPSS استفاده شد.

نتايج: تجزيه‌و‌تحليل داده‌های به‌دست آمده از 30 نفر از افراد مورد مطالعه، با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس و میانگین‌های تعدیل شده انجام شد. یافته‌ها تفاوت معنی‌داري را در خصوص اثربخشی آب درمانی بر بهبود بهزیستی روانشناختی بیماران ام. اس. نشان داد (001/0P=).

نتيجه‌گيري: اجراي تمرينات ورزشي در آب باعث بهبود بهزیستی روانشناختی بيماران ام. اس. مي‌شود.لذا باتوجه به اين نتايج به نظر مي‌رسد، متخصصان مربوطه مي‌توانند از اين گونه تمرينات به‌عنوان نوعي درمان مكمل  توام با درمان‌هاي دارويي براي كاهش عوارض باليني  بيماران ام. اس. استفاده نمايند.